براکت ارتودنسی چیست و آیا کودک شما به ارتودنسی نیاز دارد؟
براکت ارتودنسی چیست؟ چگونه بفهمم کودکم به ارتودنسی نیاز دارد؟ براکت ارتودنسی چه کار می‌کند؟ در این مطلب با نکات مهمی دربارهٔ براکت ارتودنسی و نحوهٔ عملکرد براکت آشنا شوید.
آیا کودک شما به ارتودنسی نیاز دارد؟
دندان‌پزشک کودک شما به احتمال زیاد اولین کسی خواهد بود که به وجود هر گونه مشکلی از جمله اوربایت، روی هم افتادگی دندان و کراس بایت یا بایت معکوس که نیازمند مشورت با متخصص ارتودنسی است، اشاره خواهد کرد و منطقی هم این است که زودتر در مورد این مسئله فکر کنید و به دنبال درمان باشید، زیرا بیشتر بچه‌هایی که به براکت دندان نیاز دارند، آن را در هشت یا ۹ سالگی، یعنی وقتی هنوز همه‌ٔ دندان‌های دائمی‌شان درنیامده و فکشان هنوز در حال رشد است، نصب می‌کنند.
همچنین اگر کودک شما مشکل کراس بایت یا نیمی اوربایت و نیمی آندربایت (half overbite, half underbite) دارد، باید این مشکل را قبل از اینکه اولین دندان شیری‌اش بیفتد اصلاح کنید. در غیر این صورت ممکن است باعث شود که فک کودک به صورت نامتقارن رشد کند. برخی از مشکلاتی که احتمال دارد نیازمند ارتودنسی باشد شامل موارد زیر است:
اوربایت یا Overbite: یا پیش‌دندانی به معنی تو بودن فک پایین و جلوآمده بودن دندان‌های فک بالاست. به عبارت دیگر، زمانی که دندان‌های فوقانی هم‌پوشانی عمودی زیادی روی دندان‌های ردیف پایین دارند.
آندربایت (Underbite): ناهنجاری است که در آن دندان‌های فک پایین جلوتر از دندان‌های فک بالا قرار دارند و دندان‌های ردیف بالا بیش از حد عقب هستند. در حالت عادی، دندان‌های فک بالا قسمتی از دندان‌های فک پایین را می‌پوشانند، اما در آندربایت دقیقاً برعکس این حالت رخ می‌دهد.
شلوغی دندان (Crowding or crooked teeth): به نام روی هم افتادگی دندان یا کجی دندان‌ها نیز شناخته می‌شود و زمانی رخ می‌دهد که تعداد زیادی دندان، یعنی بیشتر از حد نرمال در یک ردیف دندانی قرار می گیرند و این وضعیت منجر به روی هم افتادن دندان‌ها می‌شود.
کراس بایت (Crossbite): یعنی هنگام بسته شدن دهان یا جویدن، یک یا چند دندان پایینی در سطح داخلی دندان‌های فک بالا قرار می گیرد یا به عبارتی، هنگام بسته بودن دهان یا جویدن، دندان‌های بالا از بُعد عرضی به درستی روی دندان‌های پایین قرار نمی‌گیرند.
فاصله (Spacing): فضاهای بین دندان‌ها که ممکن است در اثر از دست دادن یک دندان یا حتی رشد ناقص یا رشد نکردن یک دندان به وجود بیاید.
باز بودن بین دو فک (Open bite): به معنی باز بودن بین دو فک در ناحیهٔ جلو عقب یا کناره‌هاست.
خط میانی نابجا (Misplaced midline): هنگامی که خط میانی دندان‌های فوقانی با خط میانی دندان‌های پایینی در یک راستا قرار نمی‌گیرند.
چطور متخصص ارتودنسی خوب پیدا کنید؟
متخصص درمان در این زمینه ارتودنتیست نام دارد. کار خود را با تماس یا مراجعه به دندان‌پزشک قابل اعتماد خودتان یا پزشک کودکتان شروع کنید. همچنین از دوستان و اقوامی که فرزندانشان ارتودنسی دارد در این مورد سؤال کنید.
در ملاقات با پزشکان دیگر هم تردید نکنید. به نحوهٔ تعامل متخصص ارتودنسی با فرزندتان توجه کنید. اگر بچه‌ها پزشک خود را دوست داشته باشند، بیشتر احتمال دارد که از دستورالعمل‌های او پیروی کنند.
اگر کودک انگشت شستش را بمکد، نیاز به ارتودنسی دارد؟
فقط درصورتی‌که وقتی دندان‌های دائمی کودک بعد از پنج سالگی شروع به رویش کنند و او هنوز به مکیدن انگشت ادامه دهد.
اگر فرزند شما تا آن سن هنوز عادتش را ترک نکرده باشد، ممکن است آن‌قدر مشتاقانه انگشتش را بمکد که بتواند دندان‌های دائمی خود را به سمت داخل بکشد و در نتیجه باعث شود که آنها روی هم بیفتند یا وضعیت اوربایت پیدا کنند. اما این معمول نیست، چون بیشتر مشکلات بایت که به معنای طرز قرار گرفتن دندان‌ها روی هم است، ارثی هستند.
براکتها چگونه عمل می‌کنند؟
متخصص ارتودنسی براکت‌های خیلی کوچکی را به قسمت جلوی دندان می‌چسباند و آنها را با یک سیم به هم متصل می‌کند. او سپس در حینی که دندان‌ها به آرامی به جای خود صحیح کشانده می‌شوند، سیم را هر چهار تا شش هفته یک بار تنظیم مجدد یا تعویض می‌کند.
همچنین ممکن است کودک مجبور باشد کش‌های لاستیکی برای اتصال دندان‌های بالا به دندان‌های پایین به منظور افزودن فشار هدایت‌شده یا سربند ارتودنسی ببندد. این سربند یک بریس فلزی است که دور سر قرار می‌گیرد و به براکت‌های دندان چفت می‌شود تا دندان‌های جلو را به سمت عقب بکشاند.
پس از باز شدن براکتها، به منظور نگه داشتن دندان‌ها سر جای خود بیشتر بچه‌ها باید تا زمانی که دندان‌های عقل درمی‌آید و رشد فک متوقف می‌شود، یعنی در حدود ۱۸ یا ۱۹ سالگی، از یک نگهدارنده، که بریسی سفارشی و قابل جابه‌جایی است استفاده کنند. بعضی‌ها حتی در بزرگسالی نیاز دارند یک روز در هفته آن را در دهانشان می‌گذارند.
آیا بستن براکت ارتودنسی درد دارد؟
بسیار کمتر از زمان کودکی شما. چسباندن براکتها به قسمت جلوی دندان، نیاز به فشار دادن سیم‌های فلزی دور هر دندان را رفع می‌کند، یعنی کاری که در دهه‌های گذشته لازم بود و سیم‌هایی که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرند انعطاف‌پذیرتر هستند، به ویژه آنهایی که از آلیاژهایی مانند نیکل تیتانیوم ساخته شده‌اند و بنابراین فشار را ملایم تر اعمال می‌کنند.
این بدان معنا نیست که فرایند ارتودنسی بدون درد است. بیشتر بچه‌ها بعد از سفت شدن براکتها یک یا دو روز از درد شکایت می‌کنند، اما یک مسکن تأییدشده از سوی پزشک مانند ایبوپروفن معمولاً می‌تواند ناراحتی آنها را کاهش دهد. اگر لثه‌ها یا گونه‌ها در اثر ساییدگی به براکتها قرمز و دردناک یا ملتهب شوند، متخصص ارتودنسی می‌تواند تا زمانی که بافت‌ها بهبود می‌یابد نوعی موم مخصوص ارتودنسی را به عنوان مانع روی سطح براکتها قرار دهد.
کودک چه مدت باید از براکت استفاده کند و هزینهٔ براکت ارتودنسی چقدر است؟
مدت زمان نهایی البته از بیماری تا بیمار دیگر متفاوت است، اما بیشتر بچه‌ها یک تا سه سال ارتودنسی دارند. با توجهسته به طول مدت درمان و پیچیدگی آن، هزینه نیز متغیر است.
در مشاورهٔ اولیه، متخصص ارتودنسی با عکس‌برداری اشعهٔ ایکس و قالب‌گیری، معاینه‌ٔ کاملی از دندان‌ها و فک فرزندتان انجام می‌دهد. بر اساس آن، او نظر خود را در مورد بهترین روش درمانی و برآوردی از هزینه به شما می‌دهد. در نهایت، اینکه درمان چه مدت ممکن است ادامه پیدا کند، به تمایل فرزندتان به پوشیدن سربند ارتودنسی یا کش لاستیکی در صورت لزوم ارتباط دارد.
