چطور عادت‌های خواب سالم را به کودک دو تا پنج سال یاد بدهید
چگونه به کودک دو تا پنج سال خود کمک کنید عادت‌های خواب سالمی داشته باشد و راحت بخوابد؟ در این مطلب با میزان خواب معمول کودک دو تا پنج ساله، راهکارهای خواب خوب برای کودک دو تا پنج ساله و مشکلات احتمالی خواب کودک دو تا پنج سال آشنا شوید.
میزان خواب کودک دو تا پنج ساله چقدر است؟
بین سن‌های دو تا پنج سالگی کودکان در هر شبانه‌روز به حدود ۱۰ تا ۱۳ ساعت خواب، شامل یک وعده چرت بعدازظهر، نیاز دارند. اگرچه بیشتر کودکان در این سن هر بعدازظهر از شدت خستگی برای یک تا سه ساعت به خواب می‌روند، اما برخی از بچه‌های بزرگ‌تر این طیف سنی دیگر نیازی به چرت بعدازظهر ندارند. بیشتر بچه‌ها در این سن‌ها بین ساعت ۷:۳۰ تا ۹ شب به خواب می‌روند و بین ۶:۳۰ تا ۸ صبح بیدار می‌شوند.
اما تغییرات تکاملی نرمال در این سن می‌تواند در خواب راحت کودک شما اختلال ایجاد کند. به عنوان مثال، ترکیبی از تخیل در حال رشد و استرس ممکن است به کابوس دیدن کودک منجر شود. به همین علت است که یادگیری تسکین و به خواب بردن مجدد خود بعد از این بیدار شدن‌ها، اگر هنوز یاد نگرفته، این‌قدر برای فرزند شما مهم است.
جدول خواب کودک دو تا هشت ساله را ببینید.
چطور عادت‌های خواب خوب را به کودک دو تا پنج ساله یاد بدهید؟
روش‌های زیر به کودک دو تا پنج سالهٔ کمک می‌کند تا استراحت شبانه‌ٔ بهتری داشته باشد، به خصوص اگر در به خواب رفتن مشکل دارد یا مرتباً از خواب بیدار می‌شود:
یک ساعت خواب منظم مشخص کنید
اطمینان حاصل کنید که این ساعت به کودک شما اجازه می‌دهد مقدار کامل خواب مورد نیاز خود را داشته باشد. برای داشتن خواب کافی، شاید لازم باشد ساعت خواب بین ۷:۳۰ یا ۸ شب تعیین شود. ساعت خواب منظم به ساعت داخلی بدن کودک کمک می‌کند تا منظم و روی روال باقی بماند و به خواب رفتن راحت و سریع را برایش آسان می‌کند. بیدار ماندن تا دیروقت یا خوابیدن در ساعات متفاوت می‌تواند کودک شما را بیش از حد خسته کند، که به طور متناقضی، آرام شدن و به خواب رفتن را برای او دشوارتر می‌کند.
یک روتین پیش از خواب ثابت ایجاد کنید
یک برنامه‌ٔ روتین شبانه ایجاد کنید که شامل سه یا چهار فعالیت تسکین‌دهنده مانند حمام کردن یا شستن دست و پاها، پوشیدن لباس خواب و داستان خواندن باشد. مراسم قبل از خواب باید هر شب یکسان باشد تا کودکتان بتواند هر فعالیت را پیش‌بینی کند.
اگر کودک شما هنگام آماده شدن برای خواب تمایل به طفره رفتن و تعلل دارد، یک فعالیت محبوبش مانند خواندن یک کتاب محبوب یا خواندن یک ترانه‌ٔ خاص را به آخرین بخش دستور کار خود قبل از خاموش شدن چراغ‌ها تبدیل کنید. یا به خاطر رفتن به موقع به رختخواب یک استیکر مخصوص به کودک خود بدهید تا انگیزه‌ای برای دنبال کردن بقیه‌ٔ روتین شبانه داشته باشد. اگر می‌بینید که برنامه‌ٔ روزمره‌ٔ شما بیش از آنچه باید طول می‌کشد، قدم‌هایی برای اصلاح آن بردارید. خواندن چند داستان ایرادی ندارد، اما خواندن چند فصل از کتاب مورد علاقه‌اش مطلوب نیست.
همچنین روتین را در یک جهت، یعنی به سمت رختخوابش هدایت کنید. برای مثال، اگر فرزند خود را برای حمام به سمت انتهای خانه آورده‌اید، بعد از اتمام کار او را دوباره به سالن و هال خانه نیاورید تا به یک نفر شب‌بخیر بگوید. در عوض، برای پوشیدن لباس خواب و کتاب خواندن به طرف اتاق خواب بروید.
درخواست‌های او را پیش‌بینی کنید و آنها را در روتین شبانه‌ٔ خود بگنجانید. کودک شما ممکن است شروع به تلاش برای به تعویق انداختن زمان خواب با زبان‌بازی و التماس برای «فقط یکی دیگه» کند، یعنی یک داستان، یک آهنگ یا یک لیوان آب دیگر. به جای این‌که بگذارید هر لحظه کفری‌تر شوید، سعی کنید همه‌ٔ درخواست‌های معمول و البته معقول او را پیش‌بینی و آنها را به بخشی از روتین قبل از خوابش تبدیل کنید. سپس به کودک خود اجازه‌ٔ یک درخواست اضافی بدهید اما به صراحت بگویید که این بیشترین حد مجاز است. او احساس خواهد کرد که دارد حرفش را به کرسی می‌نشاند، اما شما می‌دانید که در واقع خواست شماست که عملی شده است.
از کودکتان به خاطر ماندن در تخت جدیدش تعریف کنید
کودک شما احتمالاً به زودی آماده‌ٔ انتقال از تخت نرده‌دار قدیمی‌اش به تخت معمولی خواهد شد، البته اگر قبلاً این کار را نکرده است. ورود یک خواهر یا برادر جدید هم می‌تواند باعث این تصمیم شما شود اما پیشاپیش برنامه‌ریزی کنید. اگر در انتظار نوزادی هستید، کودک خود را حداقل شش هفته قبل از موعد زایمان به تخت معمولی انتقال دهید تا قبل از تصرف گهواره‌ٔ «او» توسط نوزاد تازه، در رختخواب جدیدش جا افتاده باشد. گزینه‌ٔ دیگر هم این است که برای این انتقال تا چند ماهگی کودک تازه‌وارد صبر کنید.
دیگر دلایل نیاز به انتقال به تخت بزرگ شامل بیرون آمدن مکرر از تخت و آموزش استفاده از توالت است، چون امکان دارد کودک شما شب‌ها برای دستشویی رفتن بیدار شود. با شروع استفاده از تخت جدید، حتماً کودک خود را هنگامی که موقع خواب و در طول شب در آن می‌ماند ستایش کنید.
یک بوس شب‌بخیر اضافی به او بدهید
ایرادی ندارد که بعد از این‌که فرزندتان را در رختخواب گذاشتید، به او قول یک بوسه‌ٔ شب‌بخیر اضافی بدهید. به او بگویید چند دقیقه دیگر برمی‌گردید تا او را ببوسید. احتمال زیادی هست که تا زمانی که برگردید او کاملاً خوابیده باشد.
مشکلات احتمالی خواب کودک دو تا پنج ساله چیست؟
برای بچه‌ها طبیعی است که با روتین خواب بهتر، پیشرفت‌هایی داشته باشند و سپس دوباره پسرفت کنند. صبور باشید، و مهم‌تر از همه، ثبات رویه داشته باشید. به برنامه‌ٔ خود پایبند باشید و برای خنثی کردن مشکلات موقت، روی تصویر بزرگ‌تر و چشم‌انداز بلندمدت تمرکز کنید.
برای بچه‌های این سن معمول است که این‌پا و آن‌پا کنند و یک میلیون بهانه بیابند که چرا هنوز نمی‌توانند به رختخواب بروند. سعی کنید با پیش‌بینی و مدیریت درخواست‌های قبل از خواب کودک، از بروز مشکلات جلوگیری کنید و به یاد داشته باشید که اگر واقع‌بینانه نگاه کنید، بیشتر کودکان دو تا پنج ساله هر شب با خوشحالی به رختخوابشان نمی‌روند، بنابراین برای مقداری تقلا و کشمکش آماده باشید.
احتمالاً متوجه شده‌اید که فرزند شما این روزها نگرانی‌های شبانه‌ٔ جدیدی دارد. ترس از جدا شدن از شما در سن دو تا پنج سالگی ترسی رایج است، پس زیاد نگران نباشید. ترس‌ها بخشی از رشد طبیعی کودک شما هستند.
همچنین اگر هراس و ترس‌های شبانه مانع از خواب راحت و آسوده‌ٔ کودک می‌شود، سعی کنید نگران نشوید. هراس شبانه با ترس یا مشکلات عاطفی ارتباط داده نشده است و معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که کودک تب دارد یا برنامه‌ٔ خوابش به هم خورده است. کودکتان احتمالاً هراس‌های شبانه را خود به خود پشت سر می‌گذارد.
اما کابوس دیدن داستان متفاوتی دارد! اگر کودکتان شروع به کابوس دیدن کرد، بلافاصله به سراغش بروید و درحالی‌که او را نوازش می‌کنید در مورد خواب بدش با او صحبت کنید. اگر رویاهای بد ادامه دارد، به دنبال منابع اضطراب در زندگی روزمره‌ٔ او باشید. در مورد کابوس دیدن کودکان دو تا هشت ساله بیشتر بدانید.
