آیا کودکتان بعد از رفتن شما سر کار گریه می‌کند؟

آیا کودکتان بعد از رفتن شما سر کار گریه می‌کند؟

«کودک زیر یک سالم بعد از رفتن من به سر کار گریه می‌کند. چه کاری باید انجام دهم؟» اگر این پرسش شما هم هست، در این مطلب با برخی نکاتی که باید برای حل این موضوع بدانید آشنا شوید.

گریه کردن کودک هنگام رفتن شما سر کار

اصطلاح اضطراب جدایی به پریشانی کودک هنگام جدا شدن از شخصی که بیشترین وابستگی را به او دارد، اشاره می‌کند. این نوع اضطراب مستلزم کودکی است که به اندازه‌ای بزرگ شده باشد که شما را از دیگران تشخیص دهد، یعنی کودک به شما و نه هیچ شخص دیگری وابسته باشد و باید بتواند تصویری از شما را در ذهنش نگه دارد تا وقتی آنجا نیستید دلتنگتان شود. همه‌ٔ اینها در کودکی با سن زیر یک سال کمی بعید است. از طرف دیگر برای کودکان در این سن معمول است که چند دقیقه مداوم گریه کنند، خواه مادر یا پدرشان آنجا باشند یا نباشند.

ناراحتی کودک یا ناراحتی والدین

گاهی مادران چند ماه پس از تولد کودکشان به سر کار برمی‌گردند و بسیاری از آنها وقتی به سر کار برمی‌گردند، به شدت دلتنگ کودک خود می‌شوند و اگر همسر شما در نبودتان قرار است مراقب کودکتان باشد، لازم است بدانید که بسیاری از پدرها در مورد توانایی خود در مراقبت از یک کودک اعتماد به نفس کافی ندارند، به ویژه کودکان شیرخوار خیلی کوچک! در نتیجه، برای هر دو والد رسیدن به این نتیجه‌گیری که ناراحتی کودک باید به خاطر دلتنگی برای مادرش باشد، وسوسه‌کننده و ساده‌تر از هر فکر دیگری است. اگر به نظر می‌رسد که شرایط شما مشابه این مورد است، صحبت کردن شما و همسرتان در رابطه با این موضوع اهمیت زیادی دارد. برای شروع می‌توانید جواب سؤالات زیر را با هم بررسی کنید تا به یک نتیجهٔ درست برسید:

  • آیا ممکن است ناراحتی عاطفی‌ای که شما در گریه‌ٔ کودکتان می‌بینید، در واقع ناراحتی خودتان باشد؟
  • آیا فرض همسرتان مبنی بر اینکه کودک برای شما گریه می‌کند، ممکن است ناشی از این باشد که او خود را جایگزینی نامطئن برای شما می‌بینید و نه یک شخص برابر با توانایی شما؟
  • آیا ممکن است همسرتان این فرضیه را به این خاطر به شما منتقل ‌کند که از در خانه ماندن عصبانی است، هرچند که این ترتیب مراقبت نوبتی شما برای خانواده‌تان منطقی و مناسب است؟
  • آیا شما به این خاطر فرض می‌کنید گریه‌ٔ فرزندتان برای شماست که از ترک او احساس گناه می‌کنید؟
  • ممکن است احتمالاً دلیلش این باشد که نیاز دارید کودکتان شما را بیشتر از همه دوست داشته باشد؟

مطمئناً پرسیدن این سؤالات از خودتان آسان نیست، اما پاسخ صادقانه به آنها به هر دوی شما کمک خواهد کرد تا احساسات خود در مورد کار و ترتیبات مراقبت از کودک را درک کنید و همچنین از آسایش کودک خود مجدداً اطمینان پیدا کنید. وقتی این کار را کردید، می‌توانید در نقش‌های انتخابی خود از یکدیگر بهتر حمایت کنید یا در صورت لزوم، نقش‌های خود را دوباره ارزیابی کنید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط