دست کردن توی بینی در کودکان
شما هم ممکن است دیده باشید که کودکتان انگشتش را توی بینی خود می‌کند. اما دلیلش چیست و برای رفع آن باید چه کار کرد؟ در این مطلب می‌توانید با این موضوع آشنا شوید.
علت انگشت کردن توی بینی در کودک
کودکتان به احتمال زیاد انگشت خود را در بینی‌اش می‌کند چون بینی‌اش آنجاست. او احتمالاً کنجکاو است که چه چیزی توی بینی‌اش است یا مثل عادت‌های دیگر کودکان فقط کمی کسل شده است. انگشت کردن در بینی می‌تواند استرس را کاهش دهد یا به گذشت زمان کمک کند. هرچند برخی افراد آن را یک عادت عصبی مثل دسته‌ای از عادت‌های دیگر کودکان که شامل مکیدن انگشت شست، جویدن ناخن، پیچاندن موها و دندان‌قروچه است تلقی می‌کنند، اما انگشت کردن در بینی الزاماً نشانه‌ٔ این نیست که کودکتان اضطراب زیادی دارد.
بچه‌هایی که خیلی مشتاق انگشت کردن در بینی هستند، معمولاً کودکان مبتلا به آلرژی هستند، زیرا جریان زیاد مخاط و خشک شدن آن باعث می‌شود احساس کنند چیزی در بینی‌شان وجود دارد که همین موضوع باعث می‌شود تا رها کردن بینی به حال خودش برایشان دشوار شود. همچنین شرایط محیطی خاصی باعث می‌شود بچه‌ها احتمال بیشتری برای انگشت کردن در بینی‌شان داشته باشند. به عنوان مثال، اگر سیستم گرمایشی یا تهویه مطبوع خانهٔ شما باعث خشک شدن مجاری بینی کودکتان شده است، استفاده از یک دستگاه رطوبت‌ساز ممکن است به رفع مشکل کمک کند.
همچنین برخلاف جویدن ناخن، انگشت کردن در بینی عادتی است که بعید خواهد بود فرزندتان تا بزرگسالی ادامه دهد. بیشتر کودکان در نهایت خودبه‌خود آن را کنار می‌گذارند؛ حالا یا به این دلیل که علاقه به آن را از دست می‌دهند یا به این خاطر که بچه‌های دیگر آنها را به اندازه‌ای مسخره می‌کنند که باعث می‌شود این کار را متوقف کنند.
راهکارهای ترک دست کردن توی بینی در کودک
برای حل مشکل انگشت کردن توی بینی در میان کودکتان روش‌هایی وجود دارد. برخی از توصیه‌های زیر می‌تواند در این رابطه به شما کمک کند:
هیچ واکنشی نشان ندهید: هرچند خیلی سخت است اما هیچ چیزی به کودک نگویید. دعوا کردن کودک یا تنبیه هم کمکی نخواهد کرد، زیرا او احتمالاً خودش متوجه نمی‌شود که این کار را انجام می‌دهد. روش‌هایی مثل بستن یک باند کشی روی انگشتان دست کودکتان مجازات ناعادلانه‌ای برای این کار به نظر خواهد رسید. با این حال، وقتی فرزندتان بزرگ‌تر می‌شود و خودش تصمیم می‌گیرد که این عادت را ترک کند، تکنیک بستن باند به او کمک می‌کند که مچ خودش را در حین این کار بگیرد.
کودک را تحت فشار نگذارید: همان‌طور که اغلب در مورد کودکان نوپا پیش می‌آید، تحت فشار گذاشتن او برای توقف این عادت ممکن است موجب مبارزه بر سر قدرت بین شما و کودکتان شود، چون او هرچه بیشتر متوجه شود که این رفتار شما را آزار می‌دهد، لذت بیشتری از انجام آن خواهد برد.
انگشتان دستش را مشغول نگه دارید: اگر می‌توانید مکان‌ها و زمان‌هایی را که کودکتان احتمال زیادی برای انگشت کردن در بینی‌اش دارد بشناسید. مثلاً هنگام تماشای تلویزیون یا در ماشین سعی کنید یک سرگرمی جایگزین به او بدهید. به عنوان مثال، یک توپ پلاستیکی برای فشار دادن، یک دسته‌کلید عروسک‌دار برای نوازش یا عروسک‌های انگشتی برای بازی به او بدهید.
فین کردن را یادش بدهید: آموزش فین کردن بینی نیز گاهی ممکن است کمک کند. برای یاد دادن فین کردن به کودکتان می‌توانید مطلب مادرشو را در مورد آموزش فین کردن به کودکان بخوانید.
موارد دیگر را بررسی کنید: اگر فرزندتان آن‌قدر شدید انگشت خود را در بینی‌اش می‌کند که از بینی‌اش خون می‌آید یا اگر به نظر می‌رسد این عادت یکی از مجموعهٔ رفتارهای عصبی است، یعنی اگر کودکتان انگشت شست خود را هم می‌مکد، آن‌قدر انگشتش را در بینی‌اش می‌کند که خونریزی می‌کند و در خوابیدن نیز مشکل دارد، احتمالاً بهتر است با یک پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.
صبر کنید و امیدوار باشید: همچنان که کودکتان بزرگ‌تر می‌شود و از دستش برای انجام کارهای پيچيده‌تری مانند ساختن قلعه با لگوها و مخلوط كردن آب و خاک برای گل‌بازی استفاده می‌كند، احتمالاً انگشتان دستش به میل خودش از بينی دور می‌مانند. اگر این‌طور نشود و او تا زمانی که به پیش‌دبستانی یا مدرسهٔ ابتدایی می‌رود، عادت انگشت کردن در بینی را دارد، بالاخره یک روز کودک دیگری به او می‌گوید: «اَییییی، انگشتش رو تو بینیش می‌کنه!» و کودکتان ناگهان انگیزهٔ زیادی برای ترک این عادت پیدا می‌کند. اما این را خودتان به کودک نگویید!
در آن زمان شما می‌توانید با هم برای پایان دادن به این عادت تلاش کنید و مثلاً مجموعه‌ای از علائم مخفی ایجاد کنید که به او یادآوری کند نباید انگشتش را در بینی کند. پس تا آن زمان، فقط دستان کودکتان را مشغول نگه دارید و امیدوار باشید.
