علائم هشداردهندهٔ وجود مشکل بینایی در کودکان بالای یک سال
همان‌طور که پیدا کردن علائم وجود یک مشکل بینایی در کودکان زیر یک سال نیاز به دقت شما دارد، یافتن این نشانه‌ها در کودکان بزرگ‌تر هم نیاز به پیگیری و تشخیص اولیهٔ والدین کودک خواهد داشت. در این مطلب می‌توانید با این علائم هشداردهنده برای تشخیص مشکلی در بینایی کودکان بزرگ‌تر از یک سال آشنا شوید.
علائم مشکل بینایی کودکان بزرگ‌تر
بچه‌ها اغلب اصلاً خبر ندارند که مشکل بینایی دارند، بنابراین شما باید در مورد نشانه‌های مشکل بالقوه هوشیار و گوش به زنگ باشید. برخی از موارد زیر می‌تواند به شما برای مراجعهٔ به‌موقع با پزشک کودکتان کمک کند:
- هنگام کتاب خواندن آن را بسیار نزدیک به صورتش نگه می‌دارد.
- اغلب چشم‌هایش را ریز می‌کند یا زیاد پلک می‌زند.
- سر خود را برای بهتر دیدن مثلاً هنگام نگاه کردن به یک عکس یا تلویزیونخم می‌کند.
- وقتی خواب‌آلوده نیست، چشم‌هایش را می‌مالد.
- برای بهتر دیدن مثلاً در حین نگاه کردن به کتاب یک چشمش را می‌بندد.
- در دیدن اشیای کوچک از فاصله یا خواندن تخته سیاه کلاس مدرسه مشکل دارد.
- در دنبال کردن یک شیء با چشمانش یعنی ردیابی تصویری با مشکل مواجه است.
- در پایان روز سردردهای مکرر دارد.
- از خستگی چشم شکایت می‌کند.
- به نظر می‌رسد بیش از حد به نور حساس است.
- چشم‌های او به سرعت به چپ و راست، یا بالا و پایین می‌جنبند.
- از دوبینی دید شکایت می‌کند.
- خیلی دست و پا چلفتی به نظر می‌رسد.
- یک پلک افتاده دارد که هیچ‌وقت به طور کامل باز نمی‌شود.
- در مردمک چشمش یک مادهٔ سفید، سفید مایل به خاکستری یا زردگونه و کدر دارد.
- چشم‌هایش بیرون‌زده است.
- هر گونه تغییری در ظاهر چشم‌هایش ایجاد شده است.
- برای دیدن در شب یا در نور کم مشکل دارد.
- یکی از چشم‌هایش بزرگ‌تر از دیگری به نظر می‌آید یا مردمک‌هایش اندازه‌های متفاوتی دارند.
- قادر به تشخیص برخی رنگ‌ها مثل تشخیص رنگ قرمز از سبز نیست.
- در دیدن چیزهایی که بالقوه خطرناک هستند، مانند پله‌ها، لبهٔ پیاده‌رو و دیوارها مشکل دارد.
- از فعالیت‌های نیازمند دید نزدیک مانند خط‌خطی کردن، رنگ‌آمیزی، بازی‌های که روی میز انجام می‌شود یا انجام تکالیف مدرسه پرهیز می‌کند.
- از فعالیت‌های نیازمند دید دوربرد مانند تماشای پرندگان یا هواپیما یا بازی‌های شامل گرفتن یک شیء خودداری می‌کند.
- به نظر می‌رسد انحراف چشم دارد، یعنی چشم‌هایش رو به خارج می‌چرخد، یا به نظر نمی‌رسد که چشم‌هایش هماهنگ عمل کنند.
- در چشمانش قرمزی‌ای دارد که بعد از چند روز از بین نمی‌رود و این حالت گاهی اوقات با درد یا حساسیت به نور همراه است.
- در عکس‌های گرفته‌شده با فلاش، یک نقطهٔ ثابت و غیرمعمول در چشم‌هایش وجود دارد. برای مثال، به جای چشم قرمز که در عکس فلاش‌دار رایج است، یک نقطهٔ سفید در چشم کودک وجود دارد.
موارد و علائم دیگر مشکلات چشمی کودک
همچنین اگر هر گونه نشانه‌ایی از یک مجرای اشکی مسدودشده، جراحت یا عفونتی مانند التهاب ملتحمه را مشاهده کردید، پزشک فرزندتان باید چشم‌های او را بررسی کند. نشانه‌های این مشکلات عبارتند از اشک‌ریزی بیش از حد، قرمزی، درد، حساسیت به نور یا چرک یا شوره در چشم‌های کودک. علاوه بر این، اگر فرزندتان از خارش یا ناراحتی در چشم شکایت کرد به پزشک بگویید، زیرا اینها می‌تواند نشانهٔ آلرژی در کودک باشد.
پزشک ممکن است چشم‌های کودک را معاینه کند، بینایی او را بررسی کند یا شما را به یک چشم‌پزشک ارجاع دهد. اگر مشکلات بینایی در خانوادهٔ شما وجود دارد نیز لازم است حتماً پزشک کودکتان را در جریان بگذارید.
