چطور با کودکتان در مورد جابهجایی خانه و اسبابکشی صحبت کنید
چگونه با کودک خود در مورد جابهجایی خانه و نقل مکان به خانهای جدید صحبت کنید؟ در این مطلب با راهکارهایی برای صحبت کردن با بچهها دربارهٔ اسبابکشی و رفتن به خانهای جدید آشنا شوید.
اسبابکشی و کودکان
اخبار را با ملایمت اعلام کنید
اول از همه، بر آنچه تغییر نمیکند تأکید کنید. یک کودک دو تا پنج ساله با شنیدن اینکه حتی در مکان جدید، او هنوز همان لباسها، اسباببازیها و تخت خود را خواهد داشت، احساس آسودگی خواهد کرد. اگر به اندازۀ کافی نزدیک خواهید بود که کودک هنوز بتواند دوستان قدیمی خود را ببیند یا به یک پارک محبوب برود، این را نیز ذکر کنید.
اگر مجبور شدید به خانۀ کوچکتری نقل مکان کنید، توضیح دهید که خانۀ جدید به اندازۀ قبلی بزرگ نخواهد بود، اما نکتۀ مثبتی اضافه کنید. در مورد جاهایی که به آن خانه نزدیک است تحقیق کنید تا بتوانید این خبر خوب را به اشتراک بگذارید. مثلاً بگویید: «یه حیاط قشنگ داریم و خونه نزدیک یه پارکه». مهم است که مثبت باشید. دربارۀ چیزهای جدیدی که خواهید دید و آدمهای تازهای که با آنها آشنا خواهید شد صحبت کنید یا شاید نزدیک یک موزۀ علمی خواهید بود. اگر با لحنی دلخور و ناخشنود دربارۀ جابهجایی صحبت کنید و بگویید: «ما نمیتونیم دیگه تو این خونه بمونیم، چون بابا بیکار شده و پول نداریم.» فرزندتان نیز این نگرش را به عنوان یک نکتهٔ منفی انتخاب خواهد کرد.
به فرزندتان بگویید که تقصیر او نیست
در این سن برخی از بچهها ممکن است فکر کنند که والدین آنها به دلیل دعوایی که هفتۀ گذشته با بچۀ همسایه داشتند یا به دلیل نمرهٔ بد در یک امتحان، آنها را با نقل مکان تنبیه میکنند. ممکن است برای یک بزرگسال منطقی به نظر نرسد، اما بچههای دبستانی به سرعت میتوانند برداشت اشتباهی پیدا کنند. به شکل واضح به فرزندتان بگویید و مطمئنش کنید که: «جابهجایی خانه به دلیل کاری که او انجام داده نیست.»
به همان اندازه که صحبت میکنید گوش کنید
به تمام سؤالات و حرفها و نظرات فرزندتان گوش کنید، تمام حرفها! یک کودک پیشدبستانی ممکن است مثلاً با وسواس پیدا کردن نسبت به دستشویی خانۀ جدید به این خبر جابهجایی واکنش نشان دهد. چیزهایی که از نظر ما پیش پا افتاده است میتواند در زندگی کودکان نقشی اساسی داشته باشد. سعی کنید اتفاقات و چیزها را از دیدگاه یک کودک ببینید.
در مورد ندیدن دوستانش همدردی کنید
در سن کم، احتمالاً با آشنایی با دوستان جدید، دوستیهای قدیمی فرزندتان به سرعت از بین میروند. اما او این را نمیداند و آمادۀ شنیدنش نیست. اگر کودک نگران ترک کردن یک دوست صمیمی است، به او بگویید که میتوانید نقاشیهایتان را از طریق ایمیل برای یکدیگر بفرستید، عکس خانۀ جدید خود را با ایمیل ارسال کنید یا حتی با کامپیوتر و اسکایپ تماس تصویری داشته باشید.
در این سن، احتمالاً با آشنایی با دوستان جدید، دوستیهای قدیمی فرزندتان بعد از چند ماه کمرنگ میشوند. اما این اتفاق را جلو نیندازید. مهم است که به دوستیهای فرزندتان احترام بگذارید.
ممکن است فرزندتان بپرسد: «چرا من نمیتونم اینجا بمونم؟» یا «نمیشه من با دوستام زندگی کنم؟» برای بچههای دبستانی جابهجایی خانه اختلال زیادی ایجاد میکند، به ویژه اگر در طول سال تحصیلی اتفاق بیفتد. آنها اکنون نسبت به دوران پیشدبستانی دایرۀ دوستان بزرگتری دارند و تازه در حال توسعۀ استقلال خود از خانه و خانواده هستند.
در مورد چگونگی حفظ ارتباط با دوستان قدیمی صحبت کنید. این کمک میکند که احساس کند برای همیشه با آنها خداحافظی نمیکند. برخی از بچهها حرف زدن با تلفن را دوست دارند؛ دیگران نامه، ایمیل کردن عکسها یا گفتوگو و تماسهای ویدیویی را ترجیح میدهند، پس در مورد این گزینهها صحبت کنید.
به کودکتان کمک کنید تا در مکان جدید احساس راحتی کند
در صورت امکان، قبل از روز اسبابکشی، کودک خود را به خانۀ جدید ببرید تا بداند چه انتظاری داشته باشد. بگذارید چیزی را انتخاب کند. مثلاً اینکه تختش کجا قرار خواهد گرفت. این به او کمک میکند تا احساس کند کنترل بیشتری بر اوضاع دارد. چند وسیله را همراه ببرید تا در خانۀ جدید بگذارید. به این ترتیب وقتی روز جابهجایی فرا میرسد، چیز آشنایی برای استقبال از او در خانهٔ جدید وجود دارد.
در محلۀ جدید نیز گشتی بزنید. سپس، هنگامی که برای حرکت آماده میشوید، آنچه را کشف کردهاید به فرزند خود یادآوری کنید، مثل یک درخت بزرگ گوشۀ خیابان که میوۀ کاج پایینش میریزد یا ایستگاه آتشنشانی خیابان بغلی. بنابراین او چیزهای محسوسی دارد که چشمانتظارشان باشد.
مدرسهٔ کودکتان را بهتر است عوض نکنید ولی اگر در محلۀ جدید خود مدرسۀ پیشدبستانی یا مهدکودکی پیدا کردهاید، ابتدا با کودک خود از آن بازدید کنید و نظرش را بپرسید. برنامههای روتین مدرسۀ قبلی را برای معلمان توضیح دهید و برخی از فعالیتهای محبوب فرزندتان را با آنها در میان بگذارید تا بتوانند در این انتقال و تغییر به او کمک کنند. فرزند شما در مدرسۀ قدیمی خود با اعتماد به نفس میرفت و میآمد. نقل مکان و مدرسۀ جدید، اطمینان و اعتماد به نفس او را متزلزل میکند، بنابراین مدرسه جایی است که باید روی آن متمرکز شوید.
اگر میتوانید، با هم به خانۀ جدید خود بروید و رفتن تا مدرسه یا ایستگاه اتوبوس را چند بار تمرین کنید، یعنی قبل از اینکه مجبور باشد این کار را به تنهایی انجام دهد. همچنین در مدرسه، محل دستشوییهای مدرسه را نشانش بدهید.
اگر در اواسط سال جابهجا میشوید، از معلم قدیمی فرزندتان نامهای بخواهید که در آن توضیح دهد چه کتابهایی میخواند و چه واحدهای ریاضی را گذرانده است. به این ترتیب معلم جدیدش بهتر میداند چگونه به او کمک کند.