رشد کودک در هفتهٔ سوم ماه ۱۵

کودک شما حالا وارد سومین هفته از ۱۵ ماهگی‌اش شده است و شما در این مطلب می‌توانید با بخشی از زندگی یک کودک نوپا در هفتهٔ سوم از ۱۵ ماهگی او آشنا شوید.

عفونت گوش

یکی از عفونت‌های شایع در میان کودکان نوپا، عفونت گوش است. اگر کودک نوپایتان کج‌خلقی می‌کند یا گوشش را می‌کشد، ممکن است عفونت گوش گرفته باشد، چون دو سوم از کودکان تا دو سالگی حداقل یک بار عفونت گوش می‌گیرند.

اگر کودک اخیراً گرفتار عطسه و فین کردن بوده است، یک نشانهٔ دیگر عفونت گوش را دارد و حداقل ۷۰ درصد از این عفونت‌ها به دنبال یک سرماخوردگی به وجود می‌آیند، زیرا در این زمان توانایی طبیعی بدن برای مقاومت در برابر باکتری‌ها ضعیف شده است.

کودکان کوچک‌تر نسبت به عفونت گوش آسیب‌پذیرتر هستند، زیرا سیستم ایمنی بدن آنها هنوز به طور کامل شکل نگرفته است. علاوه بر این، اندازه و شکل شیپورهای استاش گوش‌ها که هنوز در حال رشد هستند باعث افزایش احتمال عفونت می‌شود. استفاده از پستانک نیز می‌تواند در ایجاد این مشکل نقش داده باشد. در یک پژوهش نشان داده شد که آمار وقوع عفونت گوش میانی در کودکانی که از پستانک استفاده نمی‌کنند ۳۳ درصد پایین‌تر است.

اگر مشکوک به عفونت گوش هستید، با پزشک کودک تماس بگیرید. اما اگر علائم شدید نیستند انتظار نداشته باشید که پزشک فوراً برای فرزند شما آنتی‌بیوتیک تجویز کند. از آنجا که بیشتر عفونت‌های گوش خود به خود رفع می‌شوند، دستورالعمل‌های پزشکی توصیه می‌کنند که پیش از اقدام به استفاده از دارو، ۴۸ تا ۷۲ ساعت منتظر بمانید.

مشکلات غذا خوردن

برخی کودکان در این سن‌ها اغلب خوب غذا نمی‌خورند. اگر کودک شما هم یکی از این بچه‌هاست، سعی کنید با تغییرات ظاهری در شکل و سرو غذا نظرش را جلب کنید. به عنوان مثال، شاید اگر غذای کودک را در کاسه‌ای با طرح و عکس یک زنبور خندان بریزید یا یک قاشق یا چنگال مخصوص به او بدهید، او تمایل بیشتری به غذا خوردن پیدا کند. این یکی از بهترین راه‌ها برای ترغیب اکودکان به غذا خوردن است.

مدیریت ریخت‌و‌پاش‌های کودک

کودکان نوپا اغلب هنگام بازی خود کوهی از ریخت و پاش به جا می‌گذارند. یک کودک کاملاً سر به هوای ۱۴ ماهه به محض اینکه چیز جدیدی چشمش را بگیرد، بلافاصله اسباب‌بازی یا دیگر شیء مورد علاقه‌اش را رها می‌کند و به سمت دیگری می‌رود. برای محدود کردن ریخت‌‌وپاش‌ها، با استفاده از درهای محافظ کودک، حصاری حفاظتی ایجاد کنید که دور یک منطقهٔ بازی پر از اسباب‌بازی‌ را می‌گیرد. یا اینکه در تمام اتاق‌ها، سطل‌های پلاستیکی بگذارید تا بتوانید با استفاده از آنها اسباب‌بازی‌ها را سریع از هر اتاق جمع کنید و توی سطل یا سبد مخصوص همان اتاق بریزید.

در پایان بازی نیز فرزندتان را در جمع‌وجور کردن خانه مشارکت دهید، اما انتظار نداشته باشید که در این سن چنین کارهایی را به تنهایی انجام دهد. در واقع با این کار تنها معنا و مفهوم این وظیفه را برایش شبیه‌سازی می‌کنید. با خواندن ترانه یا پخش کردن موسیقی‌های شاد، کار جمع کردن خانه را برایش سرگرم‌کننده‌تر کنید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط