هفتهٔ اول ماه یازدهم بعد از زایمان

حالا شما وارد اولین هفته از یازدهمین ماه بعد از زایمان خود شده‌اید و ۱۰ ماهگی کودک شما هم کامل شده است. در این مطلب می‌توانید با مواردی از وضعیت هفتگی یک مادر و رشد کودک در هفتهٔ اول از ماه یازدهم تولدش آشنا شوید.

زندگی و احساسات مادر

با ادامهٔ رشد فرزندتان و بزرگ‌تر شدنش، شما احتمالاً هنگام بغل کردن کودکتان وزن بیشتری را تحمل می‌کنید و احتمال بیشتری برای فشار عضلانی به شما وجود دارد. اما با مراقبت می‌توانید خطر بروز دردهای کمر و آسیب به خودتان را کاهش دهید. به عنوان مثال می‌توانید:

  • برای بغل کردن کودکتان زانوهایتان را خم کنید و دولا شوید و از کمرتان خم نشوید.
  • برای بغل کردن کودک در حالت نشسته، با پشت راست و عمودی در یک صندلی راحت و دسته‌دار بنشینید.
  • می‌توانید از چند بالش برای تکیهٔ بهتر پشت استفاده کنید.
  • برای راه رفتن همراه کودک در بغلتان، یک کوله‌پشتی یا آغوشی کودک باکیفیت بخرید که وزن کودک را به طور مساوی توزیع کند.
  • یک آغوشی یا کوله‌پشتی با بندهای پهن و نرم داشته باشید تا به عضلات گردن یا پشتتان برای حمل کودک فشار نیاورد.
  • برای پیشگیری از درد مچ دست، دستی را که برای نگه داشتن و غذا دادن به کودک استفاده می‌کنید مرتب تغییر دهید.
  • اگر مچ دست شما حساس است یا سابقهٔ آسیب دارد از آتل استفاده کنید.
  • تمرینات کششی و تقویتی برای عضلات پشت را روزانه انجام دهید.
  • اگر عضلات شما دچار کشیدگی شده است، یک وان آب گرم یا دوش یا ماساژ می‌تواند آن را تسکین دهد.

رشد و زندگی کودک

کودک شما تازه شروع به درک بسیاری از کلمات و عبارات ساده کرده است، پس صحبت کردن با او از همیشه مهم‌تر است. کلماتی را که می‌گوید به شکل صحیح تکرار کنید تا به کوچولوی پرحرف خود الگوی گفتاری خوبی بدهيد. مثلاً اگر او یک «شی‌شی» می‌خواهد، به نرمی تلفظ صحیح را به او یاد بدهید و بگویید «شیشه‌شیر می‌خوای؟» در این مرحله بهتر است از کلمات و زبان کودکانه خودداری کنید، کودکانه صحبت کردن می‌تواند سرگرم‌کننده باشد، اما شنیدن کلمات درست برای رشد کودک بهتر است. همچنین صحبت کردن با کودک راه بسیار خوبی برای تقویت مهارت‌های زبانی اوست. هنگامی که او یک جملهٔ نامفهوم می‌گوید، پاسخ دهید: «واقعا؟ چه جالب!» کودکتان احتمالاً لبخند می‌زند و به صحبت ادامه می‌دهد.

در رابطه با سلامت کودکتان نیز می‌توانید اطلاعاتی در مورد آپنهٔ خواب یا وقفه تنفسی هنگام خواب به دست آورید. آپنه یک اختلال خواب است که در آن تنفس کودک در حین خواب بارها و بارها به طور موقت قطع می‌شود. علت این عارضه مواردی است که می‌تواند راه‌های تنفسی فوقانی او را مسدود کند یا به شکلی از تنفس درست او جلوگیری کنند. همچنین نوزادان زودرس و نوزادانی که بیماری‌هایی مانند فلج مغزی و سندرم داون دارند احتمال بالاتری برای ابتلا به آپنهٔ خواب دارند. برخی از عوامل ایجاد آپنه می‌تواند به شکل زیر باشد:

  • بزرگ شدن لوزه‌ها و بافت‌های لنفاوی در بخش فوقانی گلو
  • بیمار شدن مکرر
  • آلرژی‌ها
  • چانهٔ عقب‌رفته
  • شکاف کام
  • سیستم عصبی تکامل‌نیافته

کودک مبتلا به آپنه خواب ممکن است هنگام خواب با صدای بلند خروپف کند، هرچند خروپف لزوماً نشان‌دهنده وجود یک مشکل نیست. او همچنین ممکن است بریده‌بریده نفس بکشد یا سرفه کند. در تنفس دچار مشکل باشد یا بین نفس‌هایش مکث‌های طولانی باشد و به نظر بی‌قرار برسد یا خیلی عرق کند. یک کودک مبتلا به آپنه ممکن است چند بار در طول شب بیدار شود و در طول روز دچار کم‌خوابی به نظر برسد. عارضه‌های مرتبط با آپنهٔ خواب شامل مشکلات لوزه‌ها یا بافت‌های لنفاوی گلو و عدم وزن‌گیری کودک است.

اگر فکر می‌کنید کودکتان آپنهٔ خواب دارد، لازم است با پزشک کودکتان صحبت کنید. او ممکن است شما را به یک متخصص خواب یا متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد. از آنجا که اگر آپنه خواب درمان نشود می‌تواند به عوارض قلبی عروقی و مشکلاتی در یادگیری و رفتار منجر شود، درمان به‌موقع برای این عارضه مهم و ضروری است.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید