شیردهی به نوزادان با احتیاجات خاص

شیردهی به نوزادان با احتیاجات خاص

یادگیری شیردهی می‌تواند برای هر تازه‌مادری دشوار باشد. همچنین اگر تولد نوزادی زودتر از موعد باشد یا با یک ویژگی مادرزادی مانند سندرم داون یا شکاف لب یا کام به دنیا آمده، شیردهی ممکن است کمی متفاوت شود. اما لازم است بدانید شیردهی، فرزندتان را از مزایای تغذیه‌ای و ایمنی‌بخش شیر مادر بهره‌مند می‌کند که برای نوزادی با نیازهای ویژه باارزش‌تر نیز هست. در این مطلب می‌توانید با مزایای شیردهی به نوزادان با احتیاجات خاص، راهکارهایی برای موفقیت در شیردهی به کودکی با نیازهای ویژه و استفاده از تجهیزات لازم برای شیردهی به این نوزادان آشنا شوید.

مزایای شیردهی به نوزادی با احتیاجات خاص‌

شیردهی غیر از مزایایی که برای نوزادان دارای شرایط خاص دارد، می‌تواند در طول بزرگ شدنشان به مادر تسلی دهد و به او کمک کند که نزدیکی بیشتری با نوزاد خود احساس کند. برخی مزایای شیردهی به نوزادی با احتیاجات خاص شامل موارد زیر است:

نوزادان دارای شکاف لب یا کام: این نوزادان اغلب بیشتر مستعد ابتلا به مشکلات دستگاه تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی، آلرژی و عفونت‌های گوش هستند. بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد که این نوزادان وقتی با شیر مادر خود تغذیه می‌شوند، وضعیت بسیار بهتری دارند. همچنین شرایط ویژۀ این نوزادان، ممکن است توانایی مکیدن را در آنها تحت تأثیر قرار دهد و برای شیر خوردن از سینۀ مادر به کمک بیشتری هم نیاز داشته باشند.

نوزادان مبتلا به سندرم داون: شیر مادر همچنین می‌تواند به جلوگیری از عفونت‌های تنفسی و مشکلات روده که در نوزادان مبتلا به سندرم داون شایع است، کمک کند. برخی از نوزادان مبتلا به سندرم داون در شیر خوردن مشکلی پیدا نمی‌کنند، اما برخی از آنها ممکن است عضلاتی داشته باشند که کامل رشد نیافته یا بیش از حد سفت است که هر دو وضعیت می‌تواند شیردهی به آنها را کمی دشوار کند. علاوه بر این، ممکن است انرژی کافی برای مکیدن سینه و انتقال شیر کافی برای افزایش وزن را نداشته باشند که لازم است در این موارد با پزشک کودکتان مشورت کنید.

نوزادان مبتلا به مشکلات قلبی و فیبروز سیستیک: از آنجا که شیر مادر به راحتی قابل هضم است، به نوزادانی که مشکلات قلبی دارند یا مبتلا به فیبروز سیستیک هستند، در افزایش وزن مورد نیازشان کمک می‌کند.

نوزادان تحت عمل جراحی: شیر مادر می‌تواند به محافظت از کودک در برابر عفونت در حین عمل جراحی کمک کند و در بهبود پس از آن نیز مؤثر باشد. گاهی مادر کودکی که به عمل جراحی نیاز دارد، از این که نمی‌تواند کاری برای کودکش انجام دهد احساس درماندگی می‌کند، اما شیردهی بزرگ‌ترین کاری است که یک مادر می‌تواند برای کودک خود انجام دهد.

همچنین لازم است بدانید کودکانی که نیازهای ویژه‌ای دارند، باید به طور منظم توسط یک پزشک متخصص اطفال معاینه شوند تا اطمینان حاصل شود که از رشد طبیعی و سالمی برخوردارند.

راهکارهایی برای موفقیت در شیردهی به نوزادی با نیازهای ویژه

قبل از هر کاری بهتر است از پزشکتان یا پزشک کودکتان برای آموزش شیردهی به نوزاد کمک بگیرید. موارد ساده‌ای برای شروع شیردهی به نوزادان دارای ویژگی و احتیاجات خاص وجود دارد که برخی از آنها شامل موارد زیر است:

تثبیت تولید شیر: اولین قدم این است که میزان تولید شیر خود را تثبیت کنید. اگر کودک شما بلافاصله پس از تولد، شیر خوردن را شروع نکرد، در اسرع وقت پمپ کردن شیر را شروع کنید و هر دو تا سه ساعت یک بار این کار را تکرار کنید. تغذیۀ خوب و استراحت کافی نیز در تولید شیر کافی مؤثر است.

خودداری از حس درماندگی: مادری که نوزادش در بخش مراقبت‌های ویژه است، استرس و اضطراب زیادی دارد که می‌تواند در تولید شیر اثر بگذارد، زیرا احساسات مادر نقش بزرگی در ترشح شیر او بازی می‌کند، پس اجازه ندهید نگرانی برای نوزاد شما را پریشان و درمانده کند، زیرا این احساسات مانع شیردهی است. در اولین تلاش‌ها برای شیردهی، بهتر است کودک را در آغوش بگیرید و اجازه دهید که به سینۀ شما نزدیک باشد. لازم نیست کاری بکنید، فقط بگذارید یک تجربۀ خوب و عاطفی بین شما برقرار شود. گاهی این ارتباط عاطفی می‌تواند به طور طبیعی منجر به شیر خوردن نوزاد شود.

انتخاب یک روش مناسب شیردهی: با افزایش حجم شیرتان به مرور و هنگامی که میزان تولید شیر شما تثبیت شد، ممکن است لازم باشد که وضعیت‌های شیردهی مختلف را برای پیدا کردن یک روش درست امتحان کنید. نوزادان مبتلا به سندرم داون یا نوزادان زودرس که عضلات ضعیفی دارند، نیاز به تکیه و پشتیبانی فیزیکی زیادی در سر و قسمت فوقانی پشت دارند که لازم است در انتخاب یک روش شیردهی مناسب برای آنها دقت بیشتری کرد.

بیدار کردن کامل کودک از خواب: اگر کودک شما خواب‌آلود یا آرام است که در مورد بسیاری از نوزادان مبتلا به سندرم داون یا سایر اختلالات عصبی زیاد پیش می‌آید، باید قبل از شروع شیردهی او را کاملاً از خواب بیدار کنید و در طول روز به دفعات زیاد شیردهی کنید. فشردن سینه کمک می‌کند که جریان شیرتان حفظ و مانع از چرت زدن کودک در حین شیر خوردن ‌شود. این تکنیک می‌تواند به نوزادی که توانایی خوبی برای مکیدن سینه ندارد نیز کمک کند. برای استفاده از تکنیک فشردن سینه در حین شیردهی یا پمپ کردن شیر با دست، دستتان را در اطراف سینۀ خود قرار دهید، طوری که انگشت شست در یک طرف و با چند سانتی‌متر فاصله از نوک سینه باشد. همچنان که نوزاد شیر می‌خورد، به تناوب به سینه فشار مناسبی بدهید و سپس آن را رها کنید.

استفاده از تجهیزات لازم برای شیردهی

گاهی نیز با این وجود که تمام تلاش خود را می‌کنید، نوزاد در گرفتن سینه کُند است. برای حل این مشکل شما می‌توانید با کمک برخی از تجهیزات شیردهی ویژه، به تأمین مواد مغذی مورد نیاز کودک کمک کنید. در صورت نیاز، در امتحان کردن این وسایل کمکی شیردهی با تأیید پزشکتان تردید نکنید، اما توصیه می‌شود که بهتر است ابتدا برای شیردهی بدون آنها تلاش کنید و کمترین مداخلۀ ممکن را انجام دهید و همه چیز را تا جایی که می‌توانید به صورت طبیعی انجام دهید.

یکی از این تجهیزات، سیستم تغذیه با شیر کمکی یا SNS است که شامل یک بطری کوچک با یک لولۀ تغذیه است. بطری را با شیری که از سینۀ خود پمپ کرده‌اید یا شیر خشک، اگر کودک به آن نیاز دارد، پر می‌کنید، سپس بطری را از گردن خود آویزان و لوله را به سینۀ خود می‌چسبانید. با این کار، وقتی کودک نوک سینۀ شما را می‌گیرد، هم سینه و هم لولۀ تغذیه را به دهان می‌گیرد. سیستم تغذیه با شیر کمکی، طول وعدۀ تغذیه را کاهش می‌دهد و به ترجیح پستانک یا شیشه‌شیر در نوزاد منجر نمی‌شود.

یکی دیگر از این وسایل، شیشه‌شیرهای مخصوصی است که می‌تواند به نوزادانی با شکاف کام برای خوردن شیر کمک کند. شیشه‌شیرهای مخصوص نوزادان با شکاف کام، یک سرشیشۀ سیلیکونی نرم دارد که کمی از حد معمول بلندتر است و سوراخ آن به شکلی است که بتوان با توجه به توان نوزاد، جریان شیر را کنترل کرد. یک وسیلۀ دیگر، محافظ یا رابط نوک سینه است که فرم و سفتی بیشتری به نوک سینۀ مادر می‌دهد. این وسیله می‌تواند به کودکی که در گرفتن سینه مشکل دارد یا به مادری که نوک سینۀ فرورفته دارد کمک کند.

به‌طورکلی نیز بهتر است در ماه اول از شیشه‌شیر و سرشیشه پرهیز شود، چون ممکن است کودک به جنس پلاستیکی پستانک سرشیشه عادت کند و حاضر به بازگشت به سینۀ مادر نباشد؛ وضعیتی که ترجیح پستانک یا سرشیشه نامیده می‌شود. همچنین در تمام موارد گفته‌شده، لازم است بدانید که غیر از کودکتان، شما نیز به حمایت عاطفی پزشک، همسر و خانواده‌تان نیاز دارید، زیرا یادگیری شیر دادن به نوزاد به صبر و انعطاف‌پذیری زیادی نیاز دارد، پس سعی کنید از آنها در هر زمینه‌ای که بتوانند کمک‌های لازم را دریافت کنید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط