خواب کودک دبستانی: یک کودک پنج تا هشت ساله چقدر باید بخوابد؟
خواب کودک پیش‌دبستانی و کودکی در سال‌های ابتدایی دبستانی چقدر است؟ یک کودک پنج تا هشت ساله چقدر باید بخوابد؟ چگونه می‌توانید به بچه‌ٔ دبستانی خود کمک کنید عادت‌های خواب سالمی ایجاد کند؟ در این مطلب با پاسخ این پرسش‌ها آشنا شوید.
خواب معمول کودکان در سن دبستان چقدر است؟
در سن‌های بین پنج تا هشت سالگی، بچه‌ها معمولاً به ۱۰ تا ۱۲ ساعت خواب شبانه احتیاج دارند و بجز تعداد اندکی، بقیه چرت روزانه را کنار گذاشته‌اند. بیشتر بچه‌ها در این سن بین ساعت ۷:۳۰ تا ۹ شب می‌خوابند و بین ساعت ۶:۳۰ تا ۸ صبح بیدار می‌شوند.
هنگامی که فرزندتان مدرسه را شروع کند، به خصوص اگر مدرسه دو شیفت صبح و بعدازظهر داشته باشد، ممکن است متوجه شوید که او به خواب بیشتری احتیاج دارد و آماده است زودتر از قبل بخوابد. علاوه بر این، نداشتن خواب کافی می‌تواند تأثیر عمده‌ای روی رفتار روزانه‌ٔ فرزندتان و عملکردش در مدرسه داشته باشد.
جدول خواب کودک دو تا هشت ساله را ببینید.
چه کارهایی برای ایجاد عادت‌های خواب خوب کودکان دبستانی انجام دهید؟
اگر کودک دبستانی شما خواب خوبی ندارد و حتی اگر خواب خوبی دارد، این تکنیک‌ها به او کمک خواهد کرد که استراحت شبانهٔ بهتری داشته باشد:
به ساعت مشخصی برای خواب پایبند باشید: فرزند شما باید هر شب، از جمله آخر هفته‌ها، در یک ساعت مشخص بخوابد که در حالت ایده‌آل بین ۷:۳۰ تا ۸:۳۰ بعدازظهر است. بسیاری از والدین، به ویژه آنهایی که خارج از خانه کار می‌کنند، از تعیین ساعت خواب زودهنگام سرباز می‌زنند اما خواب منظم کمک می‌کند ساعت داخلی بدن تنظیم باشد و به خواب رفتن در ساعت مقرر برای کودک راحت‌تر و سریع‌تر باشد. شاید به نظر برسد کودک دبستانی شما در مقایسه با زمانی که کوچک‌تر بود از بنیه و قدرت بیشتری برخوردار است، اما هنوز هم مهم است که خوابش را در اولویت قرار دهید.
روتین قبل از خواب باثباتی داشته باشید: مراسم قبل از خواب فقط مخصوص کودکان کوچک نیست. بچه‌ٔ بزرگ شما اکنون استقلال بیشتری دارد، می‌تواند خودش را برای خواب آماده کند و حتی داستان قبل از خواب خود را بخواند، اما برداشتن همان قدم‌های آشنا به او کمک می‌کند تا روز شلوغش را پشت سر بگذارد و آرام بگیرد. روتین پیش از خواب می‌تواند شامل حمام یا شستن دست و پاها، مسواک زدن، داستان خواندن با هم یا گوش دادن به فرزندتان در تمرین مهارت‌های خواندن و شاید گوش کردن به موسیقی آرامی باشد. کل روتین پیش از خواب باید بین ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول بکشد. اگر می‌بینید فرزندتان روتین خود را تا یک ساعت یا بیشتر کش می‌دهد، اقداماتی برای کوتاه کردن آن انجام دهید. به عنوان مثال، یکی دو داستان خوب است، اما خواندن چند فصل از یک رمان کودک مناسب نیست. همچنین مطمئن شوید که تمام مراحل روتین خواب در یک جهت، یعنی در جهت رفتن به سمت رختخواب و آماده شدن برای خواب است. برای مثال، اگر فرزندتان را برای حمام می‌برید، نگذارید وقتی کارتان تمام شد به سمت آشپزخانه یا سالن خانه برای هر کاری برگردد. به جایش، هر چیزی را که می‌دانید نیاز یا عادت دارد، مثل یک لیوان آب را از قبل کنار تختش آماده بگذارید و برای پوشیدن لباس خواب و خواندن قصه به اتاق خواب بروید.
قبل از خواب از تماشای تلویزیون خودداری کنید: لطفاً در اتاق خواب کودکانتان تلویزیون نداشته باشید، زیرا نه تنها باعث می‌شود که او بیدار بماند، بلکه می‌تواند در چاقی و کاهش پیشرفت تحصیلی بچه‌ها نقش داشته باشد. تحقیقات نشان داده است که تماشای تلویزیون در شب خواب بچه‌ها را مختل می‌کند و باعث کابوس‌های بیشتر و سایر مشکلات خواب می‌شود.
به فرزندتان فرصتی برای تخلیه‌ٔ نگرانی‌هایش بدهید: زمان خواب فرصتی عالی برای برقراری ارتباط با فرزندتان و باخبر شدن از زندگی‌اش فراهم می‌کند. در بعدازظهرها و عصرهای شلوغ، با وجود کارهایی مثل انجام تکالیف و پختن شام، یافتن فرصتی برای صحبت در مورد ماجراهای آن روز فرزندتان دشوار است و نتیجه‌ٔ آن می‌تواند اضطراب‌های بیان‌نشده‌ای باشد که بچه‌ٔ شما را شب‌ها بیدار نگه می‌دارد، که مشکل رایجی برای بچه‌های مدرسه‌ای است. به جای این‌که بگذارید چنین اتفاقی بیفتد، تصمیم قاطع بگیرید که همیشه از فرزندتان در مورد بهترین و بدترین لحظات روزش سؤال کنید. این دو سؤال ساده به شما دو نفر کمک می‌کند تا حس نزدیکی به هم را حفظ کنید و همچنین برای شما روزنی به سمت زندگی مستقل فرزندتان فراهم می‌کند.
تله‌ها و مشکلات خواب کودکان دبستانی چیست؟
کابوس‌ها و ترسهای شبانه در بچه‌های مدرسه‌ای شایع است، به خصوص اکنون که آنها از دنیای گاهاً ترسناک اطراف خود آگاهی بیشتری پیدا کرده‌اند. نگرانی در مورد سارقان و سایر خطرات «واقعی» به تدریج جای ترس از موجودات خیالی زیر تخت و توی کمد را می‌گیرد. با فرزندتان در مورد نگرانی‌هایش صحبت کنید و به او اطمینان خاطر بدهید. مثلاً بگویید: «من اون طرف توی اتاق خوابم هستم و هرگز اجازه نمی‌دم اتفاقی برای تو بیفته» و در این مورد که وقتی ترسیده‌اید چطور با آن کنار می‌آیید صحبت کنید. کتاب‌ها و داستان‌های شخصی در مورد مدیریت ترس‌ها همیشه کمک بزرگی هستند.
اگر خواب‌های بد یا ترسهای شبانهٔ کودک دبستانی شما ادامه دارد، در زندگی روزمره‌ٔ او به دنبال منابع اضطراب باشید و در مورد چگونگی کنار آمدن با آنها صحبت کنید. به عنوان مثال، هرچه بزرگ‌تر می‌شود، نگرانی در مورد عملکرد مدرسه و روابط دوستی می‌تواند به مشکل در خوابیدن منجر شود. در مورد کابوس دیدن کودکان بیشتر بدانید.
همچنین کودک شما وقتی بزرگ‌تر می‌شود، ممکن است شروع به مقاومت در برابر ساعت خواب زودهنگام کند. با او در مورد اهمیت خواب و این‌که وقتی استراحت خوبی داشته، چقدر احساس بهتری دارد صحبت کنید. اگرچه مهم است که به فرزندتان اجازه دهید در این مورد مقداری حق انتخاب داشته باشد، مثلاً اجازه دهید ۱۰ دقیقه بعد از این‌که او را در تختش گذاشتید، کتاب بخواند یا بعد از خاموش شدن چراغ‌ها به موسیقی آرامش‌بخشی گوش دهد، اما در مورد این موضوع از حرفتان برنگردید. از این گذشته، نیم ساعت زمان اضافی برای تماشای تلویزیون در شب به نفع هیچ‌کس از اعضای خانواده نخواهد بود.
