هشت سال و هفت ماه: جمع کردن کلکسیون
کودک شما حالا هشت سال و هفت ماه دارد. در این مطلب با بخشی از نکات رفتاری و رشد در زندگی یک کودک هشت سال و نیمه آشنا خواهید شد.
کلکسیون
بچه‌ها در هشت سالگی هم با همان اشتیاق سال‌های قبل کلکسیون جمع می‌کنند، اما چیزی که جمع می‌کنند متفاوت است. به جای سنگ، چوب و صدف‌ها، اشیای حبوب اکنون کمی پیچیده‌تر و اغلب بسیار گران‌تر است.
این مجموعه ممکن است نوعی اسباب‌بازی محبوب باشد. بعضی از بچه‌ها دوست دارند نوع خاصی از عروسک را جمع کنند، مانند عروسک‌هایی با تم تاریخی یا مرتبط به کشورهای خارجی مثل ماتروشکا. برخی از بچه‌ها هم اسباب‌بازی‌هایی را دوست دارند که به صورت مجموعه‌ای هستند و جذابیتشان در یک کلکسیون بودن آنهاست، مثل کارت‌های بازی، اتومبیل، ست‌های ساختمانی یا اسباب‌بازی‌های دیگری که در تبلیغات انواع مختلفشان نمایش داده می‌شود.
جمع کردن یک مجموعه به کودک شما کمک می‌کند تا در زمینه‌ٔ دسته‌بندی تجربه کسب کند و اغلب در مورد یک موضوع خاص چیزهایی یاد می‌گیرد. در مقابل وسوسه‌ٔ خرید هر چیزی برای کامل کردن مجموعه مقاومت کنید. با این کار فرزند شما نه فقط بیش از حد لوس می‌شود، بلکه ممکن است با این وجود که در ابتدا هیجان‌زده است، اما علاقه‌ٔ خود را نسبت به مجموعه‌اش زودتر از دست بدهد، زیرا هیجان «شکار اشیا» از فرایند حذف شده است.
بهتر است بگذارید خودش به جست‌وجوی اشیا بپردازد و برایشان پس‌انداز کند یا آنها را به عنوان هدیه دریافت کند. از مباحث مربوط به کلکسیون او به عنوان مثال، فرهنگ دوره‌ای که توسط یک عروسک تاریخی نشان داده می‌شود یا شیوه‌های مختلف معماری که در کلکسیون‌های ساختمانی نشان داده می‌شود، به عنوان سکوی پرشی برای یادگیری بیشتر این چیزها از طریق کتاب و جست‌وجوی اینترنتی استفاده کنید.
نکتهٔ والدین: اتاق مشترک خواهر و برادرها
آیا فرزندتان اتاق خواب دارد؟ خواهر و برادرهایی که فضای مشترک دارند ممکن است شکایت زیادی داشته باشند، اما مطمئن باشید که از این شرایط بهره‌های زیادی می‌برند. اتاق مشترک به بچه‌ها کمک می‌کند تا مذاکره، تقسیم کردن و احترام به دارایی دیگران را یاد بگیرند.
خواهر و برادری که اتاق مشترک دارند معمولاً با دیگران خوب کنار می‌آیند و شما به احتمال زیاد بذر رفاقت و نزدیکی بین آنها را می‌کارید که با وجود جار و جنجال‌های گاه و بیگاه، تا سال‌ها دوام خواهد آورد.
اما این را هم بدانید بچه‌هایی که فاصلهٔ سنی کمی دارند، معمولاً هم‌اتاقی‌های بهتری هستند تا مثلاً یک کودک هشت ساله و یک کودک شیرخوار یا یک نوجوان و یک بچه‌ٔ هشت ساله، زیرا موارد زیادی مثل ساعت‌های خواب متفاوت می‌تواند برای هر دو کودک مزاحمت ایجاد کند.
