یائسگی چیست و سن شروع آن چه زمانی است؟

یائسگی چیست و سن شروع آن چه زمانی است؟

یائسگی چیست و سن یائسگی چه زمانی است؟ در این مطلب با یائسگی، علائم و علل ایجاد یائسگی زنان و تشخیص و کاهش مشکلات یائسگی آشنا شوید.

یائسگی

یائسگی زمان پایان چرخهٔ پریود شماست. این وضعیت پس از 12 ماه نداشتن چرخهٔ قاعدگی تشخیص داده می‌شود. یائسگی ممکن است در دههٔ پنجم زندگی، یعنی از ۴۰ تا ۵۰ سالگی یا ششم زندگی، یعنی بالای ۵۰ سال، اتفاق بیفتد اما میانگین سنی در ایران بین ۴۹ تا ۵۰ سال و نیم و مثلاً در امریکا و انگلستان ۵۱ سال است.

یائسگی یک فرایند بیولوژیکی طبیعی است. اما علائم فیزیکی یائسگی مانند گرگرفتگی و علائم عاطفی آن ممکن است خواب را مختل کند، سطح انرژی شخص را کاهش دهد یا روی سلامت عاطفی او اثر بگذارد. برای این علائم درمان‌های مؤثر زیادی، از تنظیم سبک زندگی گرفته تا هورمون‌درمانی، در دسترس است.

علائم یائسگی

در ماه‌ها یا سال‌های منتهی به یائسگی که دورهٔ پیش از یائسگی نام دارد، ممکن است این علائم و نشانه‌ها دیده شود:

  • پریودهای نامنظم
  • خشکی واژن
  • گرگرفتگی
  • لرز
  • تعریق شبانه
  • مشکلات خواب
  • تغییرات خلقی
  • افزایش وزن و کاهش سوخت و ساز بدن
  • نازک شدن مو و خشکی پوست
  • از دست دادن استحکام و حالت پر سینه‌ها

علائم و نشانه‌ها، از جمله تغییر در چرخه‌های قاعدگی می‌تواند در بین زنان متفاوت باشد. به احتمال زیاد، قبل از پایان دوره‌های قاعدگی، شخص بی‌نظمی‌هایی را در آنها تجربه خواهد کرد.

جا افتادن پریود در دوران پیش از یائسگی رایج و قابل انتظار است. اغلب، قاعدگی یک ماه جا می‌افتد و بعد بازمی‌گردد، یا شخص چند ماه پریود نمی‌شود و سپس دوباره چرخه‌های ماهانه شروع می‌شود و برای چند ماه ادامه می‌یابد. پریودها معمولاً در چرخه‌های کوتاه‌تر اتفاق می‌افتند، بنابراین به هم نزدیک‌تر هستند. با وجود پریودهای نامنظم، هنوز بارداری امکان‌پذیر است. اگر یک ماه پریود نشده‌اید اما مطمئن نیستید که دوران یائسگی را شروع کرده‌اید، یک تست بارداری بدهید.

در مورد پریود نامنظم بیشتر بدانید.

علل ایجاد یائسگی

یائسگی می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

کاهش طبیعی هورمون‌های تولیدمثلی

با نزدیک شدن به اواخر دههٔ 30 زندگی، تخمدان‌ها استروژن و پروژسترون، یعنی هورمون‌های تنظیم‌کنندهٔ قاعدگی کمتری تولید می‌کنند و باروری شخص کاهش می‌یابد. در دههٔ پنجم زندگی، یعنی از ۴۰ سالگی به بعد، دوره‌های قاعدگی‌ ممکن است طولانی‌تر یا کوتاه‌تر، سنگین‌تر یا سبک‌تر و پرتعدادتر یا کم‌تعدادتر شوند، تا این‌که در نهایت و به طور متوسط بین سن 5۰ تا ۵۱ سالگی، تخمدان‌ها ترشح تخمک را متوقف کنند و دیگر پریود اتفاق نیفتد.

جراحی برداشتن تخمدان‌ها یا اوفورکتومی

تخمدان‌ها هورمون‌هایی از جمله استروژن و پروژسترون تولید می‌کنند که چرخهٔ قاعدگی را تنظیم می‌کنند. جراحی برای برداشتن تخمدان‌ها، یعنی اوفورکتومی، باعث یائسگی فوری می‌شود. در این حالت، دوره‌های پریود متوقف می‌شود و شخص احتمالاً گرگرفتگی و دیگر علائم و نشانه‌های یائسگی را تجربه خواهد کرد. علائم و نشانه‌ها می‌توانند شدید باشند، زیرا تغییرات هورمونی به طور ناگهانی، و نه تدریجی و طی چند سال رخ می‌دهند.

جراحی که رحم را برمی‌دارد اما به تخمدان‌ها دست نمی‌زند، یعنی هیسترکتومی، معمولاً باعث یائسگی فوری نمی‌شود. اگرچه شخص دیگر پریود نمی‌شود، اما تخمدان‌ها هنوز تخمک آزاد می‌کنند و استروژن و پروژسترون می‌سازند.

شیمی‌درمانی و پرتودرمانی

این درمان‌های سرطان می‌توانند باعث یائسگی شوند و علائمی مانند گرگرفتگی را در طول دوره درمان یا مدت کوتاهی پس از آن ایجاد کنند. توقف قاعدگی و قدرت باروری پس از شیمی‌درمانی همیشه دائمی نیست. بنابراین، اقدامات کنترل بارداری همچنان ممکن است لازم باشد.

پرتودرمانی تنها در صورتی بر عملکرد تخمدان تأثیر می‌گذارد که پرتو به سمت تخمدان‌ها هدایت شود. پرتودرمانی به سایر قسمت‌های بدن، مانند بافت پستان یا سر و گردن، بر یائسگی تأثیر نمی‌گذارد.

نارسایی اولیهٔ تخمدان

حدود یک درصد از زنان یائسگی را قبل از 40 سالگی تجربه می‌کنند که یائسگی زودرس نامیده می‌شود. یائسگی زودرس ممکن است ناشی از عدم تولید سطوح طبیعی هورمون‌های تولیدمثل توسط تخمدان‌ها باشد که نارسایی اولیهٔ تخمدان نامیده می‌شود و می‌تواند از عوامل ژنتیکی یا یک بیماری خودایمنی نشأت بگیرد. اما اغلب هیچ دلیلی برای یائسگی زودرس نمی‌توان یافت. به منظور محافظت از مغز، قلب و استخوان‌های این زنان، معمولاً توصیه می‌شود که هورمون‌درمانی حداقل تا سن طبیعی یائسگی آنها انجام شود.

عارضه‌های ثانویه در یائسگی

پس از یائسگی، خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها، اختلالات و عوارض افزایش می‌یابد. مثال‌هایی از این موارد به شکل زیر است:

بیماری قلبی و عروقی

هنگامی که سطح استروژن بدن کاهش می‌یابد، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی افزایش می‌یابد. بیماری قلبی علت اصلی مرگ و میر در زنان و همچنین مردان است. بنابراین بسیار اهمیت دارد که به طور منظم ورزش کنید، رژیم غذایی سالم داشته باشید و وزن طبیعی خود را حفظ کنید.

با پزشک خود در مورد نحوهٔ محافظت از قلب مشورت کنید؛ مثلاً این‌که چگونه کلسترول یا فشار خون خود را در صورت بالا بودن کاهش دهید.

پوکی استخوان

این عارضه باعث شکننده و ضعیف شدن استخوان‌ها می‌شود که به افزایش خطر شکستگی می‌انجامد. در چند سال اول پس از یائسگی، ممکن است شخص تراکم استخوان خود را به سرعت از دست بدهد و خطر پوکی استخوان افزایش یابد. زنان یائسۀ مبتلا به پوکی استخوان بیشتر از بقیه در معرض شکستگی ستون فقرات، لگن و مچ دست هستند.

بی‌اختیاری ادرار

از آنجا که بافت‌های واژن و مجرای ادرار خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند، شخص ممکن است نیاز مکرر، ناگهانی و شدیدی برای ادرار کردن، و به دنبال آن دفع ادرار غیرارادی که بی‌اختیاری اضطراری نامیده می‌شود، یا دفع ادرار همراه با سرفه، خنده یا بلند کردن اشیا را که بی‌اختیاری استرسی نام دارد تجربه کند. شخص ممکن است بیشتر از قبل دچار عفونت ادراری شود.

تقویت عضلات کف لگن با تمرینات کگل و استفاده از استروژن موضعی واژینال ممکن است به تسکین علائم بی‌اختیاری کمک کند. همچنین، هورمون‌درمانی ممکن است یک گزینهٔ درمانی مؤثر برای تغییرات دستگاه ادراری دوران یائسگی و تغییرات واژینالی باشد که می‌تواند منجر به بی‌اختیاری ادرار شود.

عملکرد جنسی

خشکی واژن به علت کاهش تولید رطوبت و از دست دادن خاصیت ارتجاعی واژن می‌تواند باعث ناراحتی و خونریزی خفیف در طول رابطهٔ جنسی شود. همچنین، کاهش حساسیت واژن، یعنی کاهش حسی در ناحیهٔ واژن ممکن است تمایل به فعالیت جنسی را کاهش دهد.

مرطوب‌کننده‌ها و روان‌کننده‌های واژینال مبتنی بر آب ممکن است به رفع مشکل کمک کنند. اگر استفاده از روان‌کنندهٔ واژن کافی نباشد، استروژن واژینال موضعی به صورت کرم، قرص یا حلقهٔ واژینال به بسیاری از زنان کمک می‌کند.

افزایش وزن

بسیاری از زنان در دوران گذار به یائسگی و پس از یائسگی وزن اضافه می‌کنند، زیرا سوخت و ساز بدن آنها کند می‌شود. برای حفظ وزن فعلی شاید لازم باشد کمتر غذا بخورید و بیشتر ورزش کنید.

شروع درمان

زمان مراجعه به پزشک برای یائسگی

برای دریافت مراقبت‌های بهداشتی پیشگیرانه و بررسی هر گونه نگرانی پزشکی، به طور مرتب با پزشک زنان خود ملاقات کنید. در طول یائسگی و بعد از آن هم به این ویزیت‌ها ادامه دهید. با افزایش سن، مراقبت‌های بهداشتی پیشگیرانه ممکن است شامل آزمایش‌های غربالگری توصیه‌شده مانند کولونوسکوپی، ماموگرافی و غربالگری تری‌گلیسیرید باشد.

پزشک ممکن است بر اساس سوابق پزشکی شما، آزمایش‌ها و معاینات دیگری، از جمله آزمایش تیروئید، معاینهٔ پستان و معاینات لگن را نیز توصیه کند. همچینن، اگر بعد از یائسگی خونریزی واژینال دارید، به پزشک مراجعه کنید.

آماده شدن برای ویزیت پزشک

اولین ویزیت شما احتمالاً با ارائه دهنده مراقبت‌های اولیه یا متخصص زنان خواهد بود. کارهایی که قبل از ملاقات با پزشک می‌توانید انجام دهید شامل موارد زیر است:

  • علائم خود را ثبت کنید. به عنوان مثال، تعداد گرگرفتگی‌ها در یک روز یا یک هفته را بنویسید و شدت آنها را یادداشت کنید.
  • فهرستی از داروها، گیاهان دارویی و مکمل‌های ویتامینی که مصرف می‌کنید، تهیه کنید. دزها و دفعات مصرف آنها را نیز یاداشت کنید.
  • در صورت امکان از یکی از اعضای خانواده یا دوستان نزدیک خود بخواهید که شما را همراهی کند. ممکن است در این ویزیت اطلاعات زیادی به شما داده شود و به خاطر سپردن همۀ آنها دشوار باشد.
  • یک دفترچه یادداشت همراه خود ببرید. از آن برای ثبت اطلاعات مهم در طول ویزیت خود استفاده کنید.
  • فهرستی از سؤالاتی که باید از پزشک خود بپرسید تهیه کنید. سؤالات خود را به ترتیب اهمیت فهرست کنید.

برخی سؤالات مهم شما از پزشک

برخی از سؤالاتی که می‌توانید از پزشکتان بپرسید اینهاست:

  • به چه نوع آزمایشاتی ممکن است نیاز داشته باشم؟
  • چه درمان‌هایی برای به حداقل رساندن علائم وجود دارد؟
  • آیا کاری وجود دارد که بتوانم برای تسکین علائم انجام دهم؟
  • برای حفظ سلامت خود چه اقداماتی می‌توانم انجام دهم؟
  • آیا درمان‌های جایگزینی وجود دارد که بتوانم امتحان کنم؟
  • آیا بروشورهایی در این مورد دارید که بتوانم با خود ببرم؟
  • چه وب‌سایت‌هایی را برای دریافت اطلاعات پیشنهاد می‌کنید؟

علاوه بر این، در هر زمانی از وقت ویزیت خود، در سوال پرسیدن از پزشک تردید نکنید.

سؤالات پزشک از شما

برخی از سؤالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد اینهاست:

  • آیا هنوز پریود می‌شوید؟
  • آخرین قاعدگی شما چه زمانی بوده است؟
  • هر چند وقت یک بار علائم آزاردهنده را تجربه می‌کنید؟
  • این علائم چقدر شما را ناراحت می‌کند؟
  • آیا چیزی هست که علائم شما را بهبود ببخشد؟
  • آیا چیزی هست که علائم شما را بدتر کند؟

تشخیص یائسگی

در بیشتر موارد، علائم و نشانه‌های یائسگی معمولاً برای تشخیص شروع یائسگی کافی است. اگر نگران پریودهای نامنظم یا گرگرفتگی هستید، با پزشک خود صحبت کنید. در برخی موارد، ممکن است ارزیابی بیشتری توصیه شود. معمولاً برای تشخیص یائسگی نیازی به آزمایش نیست. اما تحت شرایط خاصی، پزشک ممکن است آزمایش خون را برای بررسی سطوح هورمون‌های زیر توصیه کند:

  • هورمون محرک فولیکول (FSH) و استروژن (استرادیول)، زیرا با شروع یائسگی، سطح FSH افزایش و سطح استرادیول کاهش می‌یابد.
  • هورمون محرک تیروئید (TSH)، زیرا تیروئید کم‌کار می‌تواند علائمی مشابه علائم یائسگی ایجاد کند.

برای بررسی سطح FSH در ادرار، تست‌های خانگی بدون نسخه در داروخانه‌ها دسترس است. این تست‌ می‌تواند مشخص کند که آیا سطح FSH شما افزایش یافته است و ممکن است در دوران پیش از یائسگی یا یائسگی باشید یا خیر. اما، از آنجا که سطح FSH در طول چرخه قاعدگی افزایش و کاهش می‌یابد، تست‌های خانگی FSH نمی‌توانند به طور قطعی تعیین کند که شخص در مرحله یائسگی است یا خیر.

درمان یائسگی

یائسگی نیازی به درمان دارویی ندارد. اما درمان‌های موجود روی تسکین علائم و نشانه‌ها و پیشگیری یا مدیریت عارضه‌های مزمنی که می‌توانند با افزایش سن رخ دهند، تمرکز دارند. درمان‌های ارائه‌شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

هورمون‌درمانی

استروژن‌درمانی مؤثرترین گزینه درمانی برای تسکین گرگرفتگی یائسگی است. با توجه به سابقهٔ پزشکی شخصی و خانوادگی، پزشک ممکن است استروژن را در کمترین دز و کوتاه‌ترین بازهٔ زمانی مورد نیاز برای تسکین علائم توصیه کند.

اگر شخص هنوز رحم خود را دارد، علاوه بر استروژن به پروژستین نیز نیاز خواهد داشت. استروژن همچنین به جلوگیری از تحلیل استخوان کمک می‌کند. استفاده طولانی‌مدت از هورمون‌درمانی ممکن است برخی ریسک‌های سرطان پستان و بیماری‌های قلبی عروقی را به همراه داشته باشد، اما شروع هورمون‌‌درمانی در حوالی زمان یائسگی مزایایی برای برخی زنان نشان داده است. در مورد مزایا و خطرهای هورمون‌درمانی و این‌که آیا این یک انتخاب بی‌خطر برای شماست، با پزشک خود صحبت کنید.

در مورد درمان جایگزینی با هورمون برای یائسگی بیشتر بدانید.

استروژن واژینال

برای از بین بردن خشکی واژن، استروژن را می‌توان مستقیماً با استفاده از کرم، قرص یا حلقهٔ واژینال، به واژن اعمال کرد. این درمان فقط مقدار کمی استروژن آزاد می‌کند که توسط بافت‌های واژن جذب می‌شود. این کار می‌تواند به تسکین خشکی واژن، ناراحتی در طول رابطهٔ جنسی و برخی علائم ادراری کمک کند.

داروهای ضدافسردگی با دز پایین

برخی داروهای ضدافسردگی از دستۀ مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) ممکن است گرگرفتگی یائسگی را کاهش دهند. برای زنانی که به دلایل سلامت نمی‌توانند استروژن مصرف کنند ممکن است مصرف یک داروی ضدافسردگی با دز پایین برای مدیریت گرگرفتگی مفید باشد. داروی ضدافسردگی با دز پایین می‌تواند برای زنانی که برای اختلالات خلقی به داروی ضدافسردگی نیاز دارند نیز کمک‌کننده باشد.

گاباپنتین

گاباپنتین (Gralise، Horizant، Neurontin) دارویی تأییده‌شده برای درمان تشنج است، اما تحقیقات نشان داده که به کاهش گرگرفتگی نیز کمک می‌کند. این دارو برای زنانی که نمی‌توانند از استروژن‌درمانی استفاده کنند و در کسانی که گرگرفتگی شبانه نیز دارند، مفید است.

کلونیدین 

کلونیدین (Catapres، Kapvay)، که به شکل قرص یا چسب است و معمولاً برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود، می‌تواند گرگرفتگی را تا حدودی تسکین دهد.

داروهای پیشگیری یا درمان پوکی استخوان

با توجه به نیازهای فردی، پزشکان ممکن است داروهایی را برای پیشگیری یا درمان پوکی استخوان توصیه کنند. چند دارو وجود دارد که به کاهش از دست دادن استخوان و خطر شکستگی کمک می‌کنند. پزشک ممکن است مکمل‌های ویتامین D را برای کمک به تقویت استخوان‌ها تجویز کند.

قبل از تصمیم‌گیری در مورد هر نوع درمان، با پزشک در مورد گزینه‌های خود و خطرها و مزایای مربوط به هر درمان صحبت کنید. گزینه‌های درمانی خود را به صورت سالانه مرور کنید، زیرا ممکن است نیازهای شما و گزینه‌های درمانی موجود تغییر کند.

سبک زندگی و درمان‌های خانگی یائسگی

خوشبختانه، بسیاری از علائم و نشانه‌های مرتبط با یائسگی موقتی هستند. پیشنهادها و اقدامات زیر را برای کمک به کاهش یا جلوگیری از اثرات آنها انجام دهید:

گرگرفتگی را کاهش دهید: لباس‌های نخی خنک بپوشید. یک لیوان آب سرد بخورید یا به مکانی خنک‌تر بروید. سعی کنید بفهمید چه چیزی باعث شروع گرگرفتگی شما می‌شود. برای بسیاری از زنان، محرک‌ها ممکن است شامل نوشیدنی‌های گرم، کافئین، غذاهای تند، الکل، استرس، هوای گرم و حتی یک اتاق گرم باشد.

ناراحتی واژن را کم کنید: یک روان‌کنندهٔ واژینال مبتنی بر آب یا یک روان‌کننده یا مرطوب‌کنندهٔ مبتنی بر سیلیکون را امتحان کنید. شاید لازم باشد محصولی فاقد گلیسیرین را انتخاب کنید، زیرا در صورت حساسیت داشتن به آن مادهٔ شیمیایی، می‌تواند باعث سوزش یا تحریک شود. فعال ماندن از نظر جنسی نیز با افزایش جریان خون در واژن به کاهش ناراحتی واژن کمک می‌کند.

به اندازهٔ کافی بخوابید: از مصرف کافئین که خوابیدن را دشوار می‌کند، پرهیز کنید و از نوشیدن الکل زیاد که می‌تواند خواب را مختل کند، خودداری کنید. در طول روز؛ اما نه قبل از خواب، ورزش کنید. اگر گرگرفتگی خواب شما را مختل می‌کند، ممکن است لازم باشد جهت داشتن استراحت کافی راهی برای مدیریت آن پیدا کنید.

تکنیک‌های تمدد اعصاب را امتحان کنید: تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق، تنفس سریع، تصویرسازی هدایت‌شده، ماساژ و آرام‌سازی پیش‌روندهٔ عضلانی ممکن است به تسکین علائم یائسگی کمک کند. کتاب‌ها و پیشنهادهای آنلاین زیادی در دسترس است که تمرین‌های آرام‌سازی متفاوتی را آموزش می‌دهند.

عضلات کف لگن خود را تقویت کنید: تمرینات عضلات کف لگن که تمرینات کگل نامیده می‌شود، می‌تواند برخی از اشکال بی‌اختیاری ادرار را بهبود بخشد.

از یک رژیم غذایی متعادل استفاده کنید: از انواع میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل استفاده کنید. چربی‌های اشباع، روغن‌ها و قندها و شیرینی‌‌ها را محدود کنید. از پزشک خود بپرسید که آیا به مکمل‌های کلسیم یا ویتامین D برای کمک به دریافت مقادیر لازم روزانه نیاز دارید یا خیر.

سیگار نکشید: سیگار خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته مغزی، پوکی استخوان، سرطان و طیف وسیعی از مشکلات سلامت دیگر را افزایش می‌دهد. همچنین ممکن است گرگرفتگی را افزایش دهد و یائسگی را جلو بیندازد.

به طور منظم ورزش کنید: برای کمک به محافظت در برابر بیماری قلبی، دیابت، پوکی استخوان و سایر عارضه‌های مرتبط با افزایش سن، در بیشتر روزها فعالیت بدنی یا ورزش منظم داشته باشید.

طب جایگزین و یائسگی

رویکردهای زیادی به عنوان کمک به مدیریت علائم یائسگی تبلیغ شده‌اند، اما تعداد کمی از آنها شواهدی علمی برای حمایت از ادعاهای خود دارند. برخی از درمان‌های مکمل و جایگزین که مورد مطالعه قرار گرفته یا در حال مطالعه هستند، عبارتند از:

استروژن‌های گیاهی یا فیتواستروژن

این استروژن‌ها به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارند. دو نوع اصلی فیتواستروژن وجود دارد؛ ایزوفلاون‌ها و لیگنان‌ها. ایزوفلاون‌ها در سویا، عدس، نخود و سایر حبوبات یافت می‌شوند. لیگنان‌ها در دانهٔ کتان، غلات کامل و برخی میوه‌ها و سبزیجات وجود دارند.

این موضوع که استروژن موجود در این غذاها می‌تواند گرگرفتگی و سایر علائم یائسگی را تسکین دهد، هنوز ثابت نشده است، اما بیشتر مطالعات آنها را بی‌اثر دانسته‌اند. ایزوفلاون‌ها اثرات شبه‌استروژن ضعیفی دارند، بنابراین اگر سرطان سینه داشته‌اید، قبل از افزودن قرص‌های ایزوفلاون به رژیم غذایی، با پزشکتان صحبت کنید.

تصور می‌شود که گیاه مریم گلی حاوی ترکیباتی با اثرات مشابه استروژن است و شواهد خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف آن می‌تواند علائم یائسگی را به شکل مؤثری مدیریت کند. افرادی که به مریم گلی حساسیت دارند و زنان باردار یا شیرده باید از مصرف این گیاه و روغن‌های آن اجتناب کنند. در افراد مبتلا به فشار خون بالا یا صرع، مریم گلی با احتیاط مصرف شود.

هورمون‌های زیست‌همسان

این هورمون‌ها از منابع گیاهی به دست می‌آیند. اصطلاح «زیست‌همسان» به این معناست که هورمون‌های موجود در این محصول از نظر شیمیایی با هورمون‌هایی که بدن شما تولید می‌کند یکسان هستند. برخی از هورمون‌های زیست‌همسان موجود توسط FDA تأیید شده است. اما بسیاری از این داروها ترکیبی هستند، یعنی طبق نسخهٔ پزشک و در داروخانه مخلوط می‌شوند و تحت نظارت سازمان غذا و دارو نیستند. بنابراین، کیفیت و خطرات آنها ممکن است متفاوت باشد.

هیچ شواهد علمی وجود ندارد که نشان دهد هورمون‌های زیست‌همسان در کاهش علائم یائسگی بهتر از هورمون‌درمانی سنتی عمل می‌کنند. همچنین هیچ مدرکی مبنی بر کم‌خطر بودن آنها در مقایسه با هورمون‌درمانی سنتی وجود ندارد.

کوهوش سیاه

مکمل کوهوش سیاه در میان بسیاری از زنان مبتلا به علائم یائسگی محبوب است. اما شواهد کمی مبنی بر مؤثر بودن کوهوش سیاه وجود دارد و این مکمل می‌تواند برای کبد مضر باشد و ممکن است برای زنان دارای سابقهٔ سرطان پستان غیرایمن باشد.

یوگا

هیچ شواهدی برای حمایت از تأثیر یوگا در کاهش علائم یائسگی وجود ندارد. اما ورزش‌های تعادلی مانند یوگا یا تای چی می‌توانند قدرت و هماهنگی بدنی را بهبود بخشند و ممکن است به جلوگیری از سقوط که منجر به شکستگی استخوان‌ها می‌شود، کمک کنند.

قبل از شروع ورزش‌های تعادلی با پزشک خود مشورت کنید. در نظر بگیرید که برای یادگیری نحوهٔ انجام پوزیشن‌های یوگا و تکنیک‌های صحیح تنفسی ابتدا در یک کلاس شرکت کنید.

طب سوزنی

طب سوزنی ممکن است تأثیر موقتی در کاهش گرگرفتگی داشته باشد، اما تحقیقات بهبود قابل توجه یا ثابتی را نشان نداده است. برای نتیجه‌گیری به تحقیقات بیشتری نیاز است.

هیپنوتیزم

بر اساس تحقیقات، هیپنوتیزم ممکن است بروز گرگرفتگی را در برخی از زنان یائسه کاهش دهد. بر اساس این مطالعه، هایفوتراپی به بهبود خواب و کاهش تداخل در زندگی روزمره نیز کمک کرد.

ممکن است در مورد مکمل‌های غذایی دیگر مانند شبدر قرمز، کاوا، دونگ کوای، دی‌هیدرواپی‌آندروسترون (DHEA)، روغن پامچال شب و یام وحشی یا کرم پروژسترون طبیعی شنیده باشید یا آنها را امتحان کرده باشید. شواهد علمی در مورد اثربخشی آنها وجود ندارد و برخی از این محصولات ممکن است مضر باشند.

قبل از مصرف هر گونه مکمل گیاهی یا غذایی برای کاهش علائم یائسگی با پزشک خود صحبت کنید. سازمان غذا و داروی FDA بر محصولات گیاهی نظارتی ندارد و برخی از آنها می‌توانند خطرناک باشند یا با داروهای دیگری که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشند و سلامت شما را به خطر بیندازند.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط