راه‌هایی برای ترغیب کودکان به صحبت کردن در مورد روزشان
اگر از یک کودک پیش‌دبستانی بپرسید که روزش را چگونه گذرانده است احتمالاً پاسخی یک‌کلمه‌ای دریافت خواهید کرد. برای ذهن‌های کوچک سخت است که در مورد آنچه در زندگی‌شان اتفاق افتاده فکر کنند، مخصوصاً زمانی که نیمی از اوقات حتی حوصلۀ آرام گرفتن و گوش دادن به سؤالات شما را ندارند. اما به اشتراک گذاشتن کارهایی که در زمان دوری از یکدیگر انجام می‌دهید، راه مهمی برای حفظ ارتباط و پیوند عاطفی و حمایت از فرزندتان در زمان با هم بودن است. در این مطلب با چند پیشنهاد برای کمک به کودک خود در باز کردن سفرۀ دلش آشنا شوید.
از بازی‌های وانمودی کمک بگیرید
کودکان پیش‌دبستانی عاشق وانمود کردن هستند، پس به جای این‌که منتظر بمانید تا فرزندتان جزئیات روز خود را بازگو کند، بازی «مدرسه» را شروع کنید. از فرزندتان بخواهید تا معلم باشد و شما دانش‌آموز. به کارهایی که در کلاس درس وانمودی انجام می‌دهد توجه کنید. این احتمالاً دریچه‌ای به روتین مدرسۀ فرزندتان فراهم می‌کند. فقط به یاد داشته باشید که هر کاری را که فرزندتان انجام می‌دهد واقعیت و آنچه اتفاق افتاده، تلقی نکنید. کودکان پیش‌دبستانی در هر موقعیتی، مستعد خیال‌گرایی هستند.
اگر در مورد این‌که مرز بین خیال و واقعیت کجاست سؤالی دارید، از کودک پیش‌دبستانی خود بپرسید. این سؤالات می‌تواند راه بسیار خوبی برای آموزش تفاوت واقعیت و خیال به فرزندتان باشد. این پرسش‌ها حتی می‌توانند به عنوان شروع‌کنندۀ گفت‌وگو عمل کنند که باعث می‌شود بچه‌ها در مورد روز خود و البته با شرط و شروط خودشان صحبت کنند.
یک «گل» و یک «خار» را بازی کنید
اگرچه ممکن است بی‌صبرانه مشتاق شنیدن همۀ کارهای بچه‌هایمان در مدرسه باشیم، اما بچه‌ها معمولاً برای پردازش اطلاعات و تخلیۀ فشار به زمان نیاز دارند. به جای سؤال پرسیدن بلافاصله بعد از مدرسه، تا زمان شام منتظر بمانید و بعد از فرزندتان بخواهید در مورد روز خود صحبت کند.
به عنوان مثال، به کودک خود بیاموزید که یک «گل»، یعنی چیزی که خوب پیش رفته است و یک «خار»، به معنی چیزی که سخت بوده است، را با شما به اشتراک بگذارد. این بازی در قالب یک روتین به بچه‌ها کمک می‌کند تا به جای پاسخ دادن به سؤالات باز «مدرسه چطور گذشت؟»، به لحظات خاصی از زمان مدرسه‌شان فکر کنند. در نتیجه، احتمالاً بیشتر از «خوب بود» را به عنوان پاسخ دریافت خواهید کرد.
در مورد روز خودتان صحبت کنید
همان‌طور که ما در مورد روزهای فرزندانمان کنجکاو هستیم، بچه‌های ما نیز در مورد روزهای ما کنجکاوند! با تشریح کارهایی که در زمان حضور فرزندتان در مدرسه انجام دادید، سرمشقی از نحوۀ ارائه یک نمای کلی را به فرزندتان بدهید.
نیازی به شرح جزئیات جلسات کاری خسته‌کننده یا ۱۰ بار روشن کردن لباسشویی نیست، فقط یک مرور کلی از نکات برجسته کافی است. این‌که شرح روزهایتان را به بخشی از روتین خود تبدیل کنید می‌تواند شما را به فرزندتان نزدیک‌تر کند و در عین حال، زمان تعیین‌شده‌ای برای ایجاد پیوند و ارتباط عاطفی فراهم کند.
