با کودک دو تا سه ساله که زیاد در طول شب‌ بیدار می‌شود چه کار کنید

با کودک دو تا سه ساله که زیاد در طول شب‌ بیدار می‌شود چه کار کنید

وقتی فرزند دو تا سه سالهٔ شما مرتب در طول شب‌ بیدار می‌شود و شما هم می‌دانید حالا به اندازه‌ٔ کافی بزرگ شده است که تمام طول شب را بخوابد، چه می‌کنید؟ مسئله‌ٔ اصلی این است که مطمئن شوید او یاد می‌گیرد چگونه خودش را دوباره بخواباند. در این سن، فرزندتان قادر به تسکین و تسلی خودش است، اما شاید هنوز نیاز داشته باشد که در یادگیری آن فنون خودآرامی به او کمک کنید. سعی کنید نگذارید کودک برای به خواب رفتن به عوامل بیرونی مثل موسیقی، نور و خوردن وابستگی پیدا کند، چون اگر این‌طور شود، هر دفعه که بیدار می‌شود برای به خواب رفتن دوباره، به همان چیزها نیاز خواهد داشت. در این مطلب با چند راهکار و دیدگاه مختلف برای نحوهٔ برخورد کودک دو تا سه ساله‌ای که مرتب در طول شب‌ بیدار می‌شود آشنا خواهید شد تا نسبت به شرایط زندگی و نظر خودتان یکی از آنها را امتحان کنید.

دیدگاه اول

اگر روتین خواب کودکتان ثابت باشد و او خودش به خواب برود، دفعات بیداری شبانه باید در عرض چند هفته کاهش یابد. اگر این روش جواب نداد، باید به روال چک کردن او متوسل شوید. پس برای مدت کوتاهی در اتاق کودک نوپایتان بمانید، تعاملتان با او خنثی و بدون هیجان و تحریک باشد و او را بلند و بغل نکنید. بیرون بروید و در فواصل پنج دقیقه‌ای برگردید. به تدریج زمان بیرون بودن از اتاقش را افزایش دهید.

دیدگاه دوم

اگر فرزندتان شب از خواب بیدار شد و شما را صدا زد یا گریه کرد، برای اطمینان دادن به او در فواصل رو به افزایشی پنج دقیقه، ۱۰ دقیقه و ۱۵ دقیقه به اتاقش بروید، یعنی هر بار مدت بیشتری صبر کنید و بعد پیش او بروید. اگر در تختش نمی‌ماند، به او بگویید در را می‌بندید. اگر اشاره به این کار فایده‌ای ندارد، در را خیلی آرام ببندید و آن را برای حدود یک دقیقه بسته نگه دارید اما هرگز کودک را زندانی نکنید یا در را قفل نکنید! اگر پس از آن به تختش برنگشت، وارد اتاق شوید و او را در تخت بگذارید، سپس بیرون بروید و در را به مدت دو دقیقه بسته نگه دارید، سپس سه دقیقه، بعد پنج دقیقه. پنج دقیقه حداکثر زمان بسته نگه داشتن در اتاق در شب اول است و تمام این موارد در صورتی قابل اجراست که کودک شما از بسته شدن در نترسد و تأکید می‌کنیم که این کار نباید هرگز به معنای حبس کردن و ترساندن کودک باشد، بلکه این توضیحی برای یک راهکار است که نیاز به مدیریت کامل و آگاهانهٔ شما دارد!

هنگامی که فرزندتان خودش به تختش رفت، در را باز کنید، چیزی تشویقی به او بگویید و بدون رفتن به داخل اتاقش او را ترک کنید تا بخوابد. اگر این الگوی رفتاری در شب‌های بعدی تکرار شد، طول مدت بسته بودن در می‌تواند طولانی‌تر، یعنی تا ۳۰ دقیقه برای چهارمین مرتبه در شب هفتم باشد.

دیدگاه سوم

فرزندتان را وقتی از تخت خارج می‌شود، سرزنش نکنید و با او صحبت نکنید؛ فقط او را به رختخواب برگردانید و به محض اینکه دراز کشید اتاقش را ترک کنید. خونسرد و ثابت‌قدم بمانید. او به زودی متوجه خواهد شد که شما تسلیم نخواهید شد. بررسی کنید که خیلی گرمش نیست یا لباس خوابش خیلی تنگ یا ناراحت نیست. اگر می‌خواهد چراغ خواب روشن باشد یا درب اتاقش نیمه‌باز باشد، ایرادی ندارد.

دیدگاه چهارم

کودکان نوپا معمولاً می‌توانند هنگام بیدار شدن در نیمه‌شب، دوباره خود را بخوابانند؛ این کار را اغلب با صحبت کردن با خود و تمرین تمام کلمات جدیدی که یاد گرفته‌اند انجام می‌دهند. اما بسیاری از بچه‌ها در این سن ممکن است هنوز در خوابیدن در طول شب بدون کمک مشکل داشته باشند. برای انجام این کار، کودک نوپای شما باید بداند چگونه خواب را برای به خواب رفتن آرام کند؛ اگر شب بیدار شود و بترسد چون شما آنجا نیستید یا چون از هیولاها یا سایر موجودات خیالی ترسیده است، خوابیدن مجدد برایش سخت خواهد بود. به او اطمینان دهید که در امن و امان است و شما در همان نزدیکی هستید. به محض اینکه سر و صدایش را شنیدید به سوی اتاقش ندوید؛ او باید یاد بگیرد که این کار را به تنهایی انجام دهد.

دیدگاه پنجم

انعطاف‌پذیر باشید. اجازه ندهید که کودک نوپایتان آن‌قدر گریه کند که به خواب برود؛ در عوض سعی کنید علت بیداری او مانند پوشک کثیف، گرسنگی، به هم خوردن برنامه‌های روزمره، گرفتگی بینی یا حتی لباس خواب تحریک‌کننده را پیدا کنید. ارتباط و پیوند روزانه‌ٔ او با خودتان را افزایش دهید و بگذارید پدر نقش آرامش‌دهنده‌ٔ شبانه را داشته باشد تا هر دوی شما بتوانید در خوابیدن به او کمک کنید.

اگر فرزندتان همیشه بچه‌ٔ خوش‌خوابی بوده است اما در حال گذراندن یک دوره‌ٔ جهش رشد است، انتظار داشته باشید که شب‌ها به دفعات بیشتری از خواب بیدار شود. وقتی این اتفاق افتاد، سعی کنید او را بدون اینکه از تخت بیرون بیاورید بخوابانید. برای مثال به پشت او ضربه‌های ملایم بزنید، با او به نرمی و ملاطفت صحبت کنید و برایش آهنگی بخوانید. همچنین می‌توانید او را به تخت خود ببرید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط