در چه سنی باید آداب غذا خوردن را به کودک آموزش دهیم؟

بیایید با تعریف نسبتاً گسترده‌ای از آداب غذا خوردن شروع کنیم و آن را رفتار قابل قبول سر میز غذا بنامیم.

امیدوارم که از همان ابتدا خودتان الگوی خوبی بوده باشید. این بدان معناست که سر میز هیچ بحث و مشاجره‌ای نکنید و تا پایان غذا سر میز بنشینید. این همچنین به معنای تماشا نکردن تلویزیون هنگام غذا خوردن است. از غذا شکایت نکنید، فهرست غذاهایی که دوست ندارید و دلیل دوست نداشتن آنها را با کودک خود در میان نگذارید. به عبارت دیگر، رفتار شما سر میز شام و ناهار و صبحانه باید مطبوع، شاد و مثبت و با نشان دادن ملاحظه نسبت به دیگر افراد سر میز باشد ولی این‌که قاشق و چنگال را چگونه نگه دارید، مسائلی است که بعداً می‌توانید رویشان کار کنید.

هنگامی که کودک شما شروع به غذا خوردن در صندلی پایه‌بلند می‌کند، ریختن عمدی غذا و پرتاب غذا را زیاد معمولی برگزار نکنید. به محض این‌که چنین رفتاری دیدید، غذا خوردن را متوقف کنید و او را از صندلی پایین بیاورید، حتی اگر چیز زیادی نخورده باشد. این رفتار به سرعت متوقف می‌شود یا حداقل شما به سرعت می‌فهمید که او گرسنه نیست.

با تبدیل شدن فرزندتان به کودکی نوپا، به او بگویید که مجبور نیست هر چیزی را در بشقابش است بخورد یا حتی اصلاً چیزی بخورد، اما انتظار می‌رود که مؤدبانه رفتار کند. او می‌تواند از سر میز بلند شود و در فضای غذاخوری بدون سروصدا بازی کند، اما نمی‌تواند دوباره به سر میز برگردد.

با رعایت این قوانین ساده فرزند شما به زودی مایل به شریک شدن در تجربهٔ غذا خوردن شما می‌شود و با تماشای الگوی رفتاری شما، آداب خوب غذا خوردن را یاد می‌گیرد.